De uitdagingen voor de politie bij het criminaliteitsbeleid zijn complex. Gegeven de huidige omstandigheden is het steeds van belang de juiste prioriteiten te stellen. Kopspolitiechef Bryan Isaacs zei donderdag tijdens een discussieavond van de Vereniging van Economisten in Suriname, VES, over de impact van criminaliteit op de economie, dat gelet op de beschikbare “resources” de politie goed in staat moet zijn om het onderscheid te kunnen maken in wat wenselijk is en wat noodzakelijk is. Het gaat daarbij om de beschikbare menskracht, financiële middelen en het materieel.
Er zijn in de voorbije periode wel wat investeringen geweest, maar aan diepte investeringen heeft het ontbroken.
Naast deze beleidsmatige factoren noemt de politiebaas de geografische factoren die ook grote uitdagingen vormen voor de politie bij de criminaliteitsaanpak. Daarbij kunnen genoemd worden de uitgestrektheid van de landsgrenzen, de enorme omvang en de gebrekkige infrastructuur van en in het binnenland. De realiteit is, dat de politie niet in elke hoek van het binnenland een politiepost kan neerzetten, zegt de korpschef.
In de kustvlakte, die 20 procent van het landoppervlak uitmaakt, woont circa 80 procent van de bevolking en zijn er in totaal 45 politiestations. Het achterland maakt 80 procent uit van het landoppervlak. Daar liggen de meeste natuurlijke hulpbronnen van het land. Daaromheen vinden er tal van “push and pull”-factoren plaats op onder meer sociaal en economisch vlak, waaronder criminaliteit.
Economie en criminaliteit
Er is een causaal verband tussen criminaliteit en economie. Het karakter van de economie is medebepalend voor het criminaliteitsbeeld in het land. Belangrijke karakteristieken van de economie zijn onder andere de open economie, een omvangrijke informele sector, een overwegend cash gebaseerde economie. Goud en olie zijn de voornaamste economische “drivers”, het land heeft een midden inkomen economie, het is geen financieel centrum, met slechts een handjevol bankinstellingen, verzekeringsbedrijven, pensioenfondsen en een 20-tal casino’s en cambio’s.
Een andere heel belangrijke karakteristiek van de economie is, dat er momenteel een economisch herstelprogramma van het IMF (Internationaal Monetair Fonds) wordt uitgevoerd.
Het criminaliteitsbeeld dat daar tegenover staat kan onderverdeeld worden in de categorieën klassieke criminaliteit (zoals inbraken en vermogensdelicten), harde criminaliteit (berovingen en overvallen), levensberovingen en de georganiseerde- en grensoverschrijdende criminaliteit. Tot dit laatste worden gerekend de drugshandel, wapenhandel, witwassen, mensenhandel, economische delicten en corruptie.
Aantasting democratie
Voor wat betreft de georganiseerde- en grensoverschrijdende criminaliteit zegt korpschef Isaacs, dat die een ernstige bedreiging vormen voor de democratie in het land. Het werkt corruptie in de hand en tast de integriteit van de financiële sector aan. Geen enkel land is in staat de grensoverschrijdende criminaliteit in zijn eentje aan te pakken. Het is van belang dat er op internationaal en regionaal niveau samengewerkt wordt met andere landen. In de afgelopen periode is deze samenwerking weer goed op gang gekomen.
Suriname maakt goede vorderingen als het gaat om het voldoen aan de minimale standaarden om de mensenhandel aan te pakken. Voor wat betreft de drugshandel zijn de uitdagen enorm. De uitgestrektheid van het landoppervlak en de grenzen vormen daarbij grote uitdagingen. Het rechtshulpverkeer met landen in de regio en met bevriende landen is goed te noemen.
Het criminaliteitsbeleid van de politie blijft gericht op preventie en repressie. Daarnaast zijn flankerende beleidsmaatregelen ook erg belangrijk. Onder meer noemt Isaacs het resocialisatie beleid, bevordering van sociale controle, versterking van bestuurshandhaving door relevante bestuursinstituten, onderwijs en voorlichting en het bevorderen van “nation binding”.
Voor wat dit laatste betreft vindt de korpschef, dat er daar meer in geïnvesteerd moet worden. Het is niet goed wanneer vooraanstaanden in de samenleving zich van publieke uitspraken bedienen, die kunnen leiden tot polarisatie van de samenleving.
