De vp van Suriname heeft nu moeite om de honderden burgers die naar het Kabinet van de Vicepresident aan de dr. Sophie Redmondstraat komen om een ‘bedeling’ te krijgen. De voorzitter van de ABOP zegt dat zijn kabinet geen Sociale Zaken is. De 2e man in de regering, die ook bekend is als ‘kowtere’, geeft aan dat de nood in de samenleving onder de regering waar hij mede leiding aan geeft, heel groot is. Mensen komen hulp zoeken en dan kan je volgens de ‘koning’ niet weigeren. De man verklaart dat hij al miljoenen SRD’s uit eigen zak heeft uitgegeven aan mensen die geld of hulp komen halen. Het zou gaan om huur, medische kosten en schoolspullen betalen.
De vp bevestigt elke keer dat hij geen kaas van regeren heeft gegeten en ver van het regeercentrum moet blijven. De politicus verwijst naar SoZaVo als een ministerie dat deze problemen zou kunnen oplossen. En nu komt het… onze Zijne Excellentie denkt dat hij deze onkosten moet dekken met de “post onvoorzien en hulpmiddelen”. Daar zou geen geld op staan. Daaruit blijkt dat de vp niet gelooft in structurele oplossingen, maar in dweilen met de kraan open. Verder denkt de vp niet aan goed begroten, maar aan posten die voor ongeplande zaken staan begroot. Maar wij dachten juist dat zaken als huur, medische kosten en schoolspullen goed gepland moeten zijn en dat kan, omdat de cijfers bekend zijn.
We geloven er niet in dat de regering, de vp en de ABOP niet wisten dat de nood hoog is, dat is al jaren bekend en dat moet met geld op de begroting staan. Daarvoor heeft de vp niet gezorgd. Hij houdt ervan om in zijn zak te gaan om te tonen hoeveel beter en socialer hij is dan de president.
De vp verpest het regeerbeleid en ondermijnt de president en de huidige regering met het saboteren van het overheidsbeleid en het spelen van Sinterklaas. Er is geen enkel beschaafd land in de wereld waar dit gebeurt. Alleen in bananerepublieken gebeurt dit.
Er is in Suriname een probleem van huisvesting. Daarvoor is er een ministerie van Volkshuisvesting dat onder de ABOP/PL ligt. De vp en zijn partij hebben geen plan om dit probleem aan te pakken. Als het er was, zou hij daarmee op de proppen komen. Deze regering had een ‘adviseur volkshuisvesting’: de voorzitter van de NPS. Deze meneer heeft geen plan kunnen voorleggen aan de president voor het oplossen van het probleem, maar hij nam de president wel kwalijk dat het probleem niet wordt opgelost. De president moet daarvoor met zijn toverstok zwaaien. De vp moet weten dat er een Masterplan Volkshuisvesting moet zijn, maar wanneer over de begroting in de RvM wordt gesproken, dan zit de man waarschijnlijk met zijn telefoon te spelen.
Het aantal arme huishoudens is bekend. In het kader van de IMF-deal kan de regering een huursubsidie geven aan zwakke huishoudens. Dat is niet op de agenda gebracht door de vp en de ABOP, het is niet gepland en de uitgaven zijn dus ook onbekend. Dat geldt ook voor het tegemoetkomen van kinderen met schoolspullen. Dat kan via de IMF-deal onder het sociale programma, een pot voor arme huishoudens bij SoZaVo of op de begroting van Minowc als een vast artikel op de begroting van het ministerie.
Wat de medische kosten betreft zullen we zeggen dat de vp met levens van mensen speelt. Mensen kunnen medische kosten niet betalen, beweert hij. De voorzitter van de ABOP en zijn partij weten niet hoe zij dit probleem moeten oplossen. Het probleem moet niet alleen voor de ‘bedelaars’ voor de deur van de vp met ad hoc maatregelen worden opgelost waarmee Brunswijk aan zelfverheerlijking doet. Het probleem van de medische kosten moet structureel worden opgelost. Dat betekent dat de medische klapper moet worden uitgebreid. De medische verzekeringen in Suriname moeten een groter pakket aan voorzieningen dekken. Verder is er al de gratis Bazo-kaart voor personen en huishoudens die ‘onvermogend zijn’ of waarvan de hoofden werkloos zijn. Dan zijn er de laagfrequente aandoeningen waarbij we denken aan levensbedreigende chronische aandoeningen. Voor deze aandoeningen moet een fonds worden aangelegd waaraan de ambtenaren met een procent van hun salaris bijdragen en iedereen die een loon boven een bepaalde grens verdient in de private sector. Maar, de regering kan jaarlijks gewoon een deel van de begroting daarin stoppen. Iedereen die dan daarvoor in aanmerking komt, trekt dan uit dit fonds. Dan hoeft Brunswijk niet in zijn zak te gaan. Daarvan gaat hij uiteraard niet houden, omdat hij dan niet de ‘jopi-popi’ zal kunnen uithangen.
De vp houdt van armoede en bedelaars voor zijn deur, Brunswijk geniet ervan, van de mensen waarop hij neerkijkt vanuit zijn helikopter. Dankzij deze mensen is hij sociaal en populair. De vp heeft er politiek belang bij dat er bedelaars zijn voor zijn deur en armoede. Hij zou dus niet veel doen aan het structureel tegengaan van armoede, dat is tegen zijn huidige politieke ambities. Dat zegt al heel veel over de politicus en zijn kwaliteiten. Hoeveel stemmen zo een politicus verdient, is een zaak waarover u zelf kunt nadenken.
