Onze huis-politicoloog Ricardo benadrukt dat politiek zonder een sterke economie slechts een symbool zonder betekenis is. Hoewel Suriname een multiculturele maatschappij is, is het essentieel om de economische realiteit van de bevolking te adresseren. Zonder economische oplossingen verliezen politieke symbolen hun waarde en kunnen zij zelfs averechts werken.
In Suriname zingen mensen trots hun volkslied, salueren zij voor de vlag en de president. Maar wie drijft de economie werkelijk? Het zijn de afstammelingen van degenen die ons land 300 jaar lang hebben beroofd van zijn rijkdommen, van de bauxiet- en goudmijnen en binnenkort de offshore olie. Deze groepen hebben weinig belang bij het opbouwen van Suriname tot een gelijkwaardige natie.
Ricardo wijst erop dat de hulp van deze groepen vaak neerkomt op afhankelijkheid. Ze bieden beurzen en ‘hulp’, maar deze houden Surinamers afhankelijk en verhinderen echte onafhankelijkheid en zelfredzaamheid. Politiek beleid moet inclusief en economisch ondersteunend zijn, anders blijven we in een afhankelijkheidspositie zoals slaven die vragen of hun meester hun acties goedkeurt: “Is het goed, Master?”
Het is daarom cruciaal voor Suriname om de controle over zijn eigen economie terug te nemen. Alleen door economische onafhankelijkheid kunnen we een echt vrije en zelfvoorzienende natie worden, waar de politiek de wil van het volk vertegenwoordigt en ondersteunt.
