Nieuw onderzoek bevestigt, dat huiselijk geweld even vaak wordt gepleegd door mannen als door vrouwen, ondanks de algemene misvatting dat mannen meestal de daders zijn. Verschillende studies en nationale en internationale criminaliteitsstatistieken laten zien dat geweld binnen het huwelijk en huiselijke kring geen genderspecifiek probleem is.
Geweld in huiselijke kring kan vele vormen aannemen, zoals mishandeling door de partner, kinderen die ouders mishandelen, of geweld tussen schoonmoeders en schoondochters. Huiselijk geweld kan ook voorkomen tussen mensen die niet meer samenwonen.
Uit gegevens blijkt dat de helft van de vrouwen die door geweld om het leven komt, wordt gedood door hun man of levensgezel. Anderzijds wordt iets minder dan de helft van de vermoorde mannen gedood door hun eigen vrouw of levensgezellin. In feite blijkt uit een enquête van Strauss in de VS dat mannen even vaak als vrouwen zowel dader als slachtoffer zijn van huiselijk geweld.
Strauss definieert geweld als een daad met de bedoeling iemand lichamelijk letsel toe te brengen en geeft voorbeelden zoals slaan, stompen, trappen en het gebruik van wapens. Zestien procent van de ondervraagde paren gaf toe dit soort geweld te hebben gebruikt in het jaar voorafgaand aan de enquête. In de helft van deze gevallen waren beide partners gewelddadig, in een kwart was alleen de man gewelddadig, en in een kwart alleen de vrouw.
Opmerkelijk is dat bij ernstig geweld (zoals trappen, vuistslagen of gebruik van wapens) vier procent van de vrouwen en vijf procent van de mannen lichamelijk mishandeld werd door hun partner. Religieuze achtergrond bleek ook een rol te spelen: ongelovigen en paren met verschillende religies waren vaker gewelddadig, en joodse mannen waren het vaakst slachtoffer van hun echtgenotes.
Hoewel sommige kritiek hebben op de methodologie van deze studies, bevestigen ze dat geweld binnen relaties niet exclusief door mannen wordt gepleegd. De perceptie dat mannen meestal de daders zijn, wordt mogelijk beïnvloed door politieke correctheid, de terughoudendheid van mishandelde mannen om hulp te zoeken, en de vaak ernstiger fysieke gevolgen van mannelijk geweld.
