Al te vaak hoor je de diaspora zuchten en zeggen dat het beter was vóór 1975, de onafhankelijkheid, en vóór 1980, de militaire coup. Het lijkt erop dat mensen in de diaspora hardnekkig vastklampen aan een nostalgische fantasie over de tijd dat ze vertrokken.
Ja, natuurlijk was alles beter toen, want armoede en corruptie zijn altijd ingrediënten voor een perfect leven, nietwaar?
Hier is een idee: laten we eens reflecteren waarom mensen destijds zo massaal hun koffers pakten en vertrokken. Misschien, heel misschien, was het omdat ze arm waren en een beter leven zochten? De gedachte alleen al!
De politiek was toen een paradijs van eerlijkheid en transparantie.
Oh, wacht, dat klopt niet. De regering had altijd een begrotingstekort en een corrupte elite heerste over het land. Deze elite en hun families leefden als koningen, terwijl de rest van het volk de kruimels kreeg.
Ons land had weinig tot geen wegen, water of elektriciteit, maar ja, het was absoluut een hemel op aarde. Maak vooral grapjes over hoe geweldig het leven was zonder de basisvoorzieningen die we nu hebben.
Dus, als het allemaal zo fantastisch was vóór 1975, waarom zijn er dan duizenden mensen vertrokken? Misschien was het gras niet groener aan deze kant van de oceaan. Misschien is nostalgie net als een oude filter van Instagram: het laat alles er mooier uitzien dan het werkelijk was.
Reflectie en realiteit, diaspora! Tijd om het verleden niet alleen door een roze bril te bekijken, maar ook door de bril van de waarheid.
Melvin K.
Paramaribo, Geyersvlijt
