Zoals de afgelopen dagen steeds vaker het geval is, moest de bond van een ziekenhuis opnieuw direct aan de slag. Hoewel de bond wilde staken en al was begonnen, wordt tegenwoordig snel naar de rechter getrokken, waardoor stakingen binnen no-time verboden worden. Cindy, een maatschappelijk werkster, heeft een uitgesproken mening over deze situatie.
Cindy legt uit dat het misschien niet altijd de schuld van de rechters is, maar dat de vakbonden wellicht te snel naar het middel van staken grijpen zonder de juiste procedure te volgen. “We horen de vakbeweging en vakcentrales nauwelijks klagen over de uitspraken van de kantonrechters omdat ze vaak prematuur handelen”, zegt ze.
Volgens Cindy is het niet alleen een tekortkoming van de vakbonden, maar mogelijk ook een lacune in het Surinaamse systeem. “Wanneer de rechter zegt dat de staking prematuur en onrechtmatig is, betekent dit dat er iets in het systeem ontbreekt”, vervolgt ze. “De gemoederen raken verhit tijdens alv’s, waarna snel besloten wordt te staken, iets wat de rechter vaak vernietigt.”
Ze stelt voor om het stakingsproces te verbeteren door duidelijke spelregels in de wetgeving op te nemen, zoals een aanzegperiode voor stakingen, zodat werkgevers tijd hebben om te reageren op de eisen van de werknemersorganisatie. “In andere landen worden stakingen maanden van tevoren aangekondigd, waardoor er ruimte is voor onderhandeling en conflictresolutie”, legt Cindy uit.
Cindy gelooft dat met een georganiseerde en tijdige aankondiging van stakingen, zoals dit in Nederland gebeurt, de belangen van werknemers beter behartigd kunnen worden en tegelijkertijd de impact op het publiek en de dienstverlening geminimaliseerd kan worden. “Het is tijd dat we een systematische en effectieve aanpak voor stakingen in Suriname ontwikkelen, waarbij de rechten van werknemers en de maatschappelijke belangen in balans zijn”, besluit ze.
