Voortbestaan vissers en de visvrwerkingsbedrijven wordt ernstig bedreigd
Beleidsmaatregelen genomen door de overheid in het kader van het IMF-economisch herstelprogramma zijn fnuikend voor de visserijsector. Onder andere de BTW-maatregelen en de tariefsverhogingen van stroom en water werken door in de kostprijs van vis en visprodukten. Door de verhoogde kosten is de export van vis en visprodukten sinds begin dit jaar met minimaal 30 procent gedaald.
Visexportbedrijven kunnen met veel moeite hun produkten op de internationale markt kwijt. Hun vriesfaciliteiten zitten vol met visexportproducten. Deze situatie heeft als gevolg dat er ook veel minder vis kan worden opgekocht van vissers. De opkoopprijs van vis is hierdoor drastisch gedaald. De opbrengsten van vissers voor hun visvangst wegen steeds minder op tegen de verhoogde kosten om uit te varen.
Lage visopkoopprijzen
Willem Mohamedhoesein, voorzitter van het Visserscollectief Paramaribo en Commewijne, zegt dat vissers zeer moeilijke tijden doormaken. De opkoopprijs van de bang-bang vis is in de recente maanden van SRD 220 per kilogram gedaald naar SRD 95. De opkoopprijs van de kandratiki vis is van SRD 160 per kilogram gedaald naar SRD 90. Deze twee vissoorten worden voornamelijk geëxporteerd. Andere bekende exportvissen zijn de botervis en de tango. Ook de opkooprijzen van deze twee vissoorten zijn drastisch gedaald.
Vissers kampen aan de andere kant met verhoogde expeditiekosten. Daaronder vallen brandstofkosten, de kosten van levensmiddelen, ijs en visgerei. Meestal blijft men 15 tot 17 dagen op zee om vis te vangen. Om te kunnen uitvaren voor de visvangst is er een minimale investering van gemiddeld SRD 110.000 nodig. Bij terugkomst moeten uit de opbrengsten van de visvangst ook nog de arbeiders worden betaald. Door de lage visopkoopprijs is het steeds passen en meten om uit de kosten te kunnen komen en nog een beetje winst te maken. “Dan moet je duimen dat je niet plots te maken krijgt met kosten voor dringende reparatie aan de boot of de machines”, aldus Mohamedhoersein.
Vissers krijgen ook heel vaak te maken met situaties waarbij de visopkoper pas na drie dagen komt betalen voor de opgekochte visvangst. Dat levert problemen op omdat de arbeiders uitbetaald moeten worden.
Op zee kampen vissers met het probleem van illegale vissers. Die houden zich noch aan God noch aan gebod. Ze zetten hun netten uit waar het ze uitkomt. Hierdoor lopen ze de Surinaamse vissersboten voor de voeten, waardoor die niet vrij kunnen werken.
De visvangst is in de afgelopen periode ook minder geworden. Vissers moeten nu langer op zee blijven om voldoende vangst binnen te halen om tenminste de expeditiekosten en arbeiderskosten te kunnen dekken. Voorheen was daarvoor een vangst van tussen de 500 tot 600 kilogram voldoende. Nu moet zeker een vangst van circa 1.100 kilogram worden gehaald. Vissers moeten nu zich meer inspannen om tenminste uit de kosten te komen.
Export stagneert
Udo Karg van de Surinamse Seafood Association (SSA) zegt dat de huidige situatie in de visserijsector het gevolg is van niet genoeg doordachte beleidsmaatregelen van de overheid. Hoe kunnen er maatregelen worden doorgevoerd die nadelig zijn voor de exportproductie sector. De kosten voor water en stroom zijn met de tariefsverhogingen met bijna 500 procent omhoog gegaan. Ook de BTW maatregelen hebben de productiekosten van de visverwerkings- en exportbedrijven aanzienlijk omhoog doen gaan. Met deze verhoogde productiekosten van vis- en visproducten heeft Suriname feitelijk zichzelf uit de markt gedrukt. Daar komt nog bovenop dat er geconcurreerd moet worden tegen vis- en visprodukten uit China. De Chinese prijzen liggen lager vanwege de subsidies van overheidswege.
Karg zegt de situatie van de vissers te kunnen begrijpen. Het zijn de vissers die het meest gedupeerd worden door de ontstane situatie in de sector. De visverwerking- en exportbedrijven zitten momenteel met vriesfaciliteiten die stampvol zijn. Producten wachten om voor export verscheept te worden. De producten hebben een bepaalde houdbaarheid. Om nog grotere verliezen te voorkomen komt het voor dat de producten beneden de kostprijs moeten worden geëxporteerd. Als dat te vaak moet gebeuren wordt gevreesd dat de bedrijven het niet lang zullen kunnen volhouden.
Voor wat de visopkoop betreft zegt Karg, dat er niet meer kan worden opgekocht dan nodig is ter verwerking en export. De Suriname Seafood Associatie heeft president Santokhi over deze situatie in de visserijsector aangeschreven, maar nog geen reactie vernomen. Het voortbestaan van vissers en de visvrwerkingsbedrijven wordt ernstig bedreigd.
