Suriname moet alert zijn voor de uitbraak van de mpox, eerder bekend als monkeypox (apenpokken). Waterpokken komen al in Suriname voor. De WHO heeft al de alarmbel geluid, maar vooral nu voor verspreiding binnen Afrika. Er zouden op dat continent, voornamelijk in de Democratische Republiek Congo, al 450 personen zijn overleden aan deze besmettelijke ziekte die door nauwe contacten overdraagbaar is van mens tot mens. Door de zeer intensieve personenverkeer tussen de continenten is de kans groot dat de ziekte migreert naar Europa en van daar naar Zuid Amerika, Azië en Noord Amerika. De wereld moet alert zijn vooral nu we in aankomende of aflopende vakantieperioden en recesperioden zitten.
Ook een soort Covid-griep lijkt in de wereld de kop op te steken. Toen Covid de kop opstak in 2019/2020, was er een discussie op gang gekomen over het overspringen van virussen van dier op mens door nauwe contacten en het op elkaar leven.
We hebben eerder gezien dat uitbraken van virussen in Afrika, nog voordat het over kan waaien naar andere continenten, kan leiden tot behoorlijke aantallen doden. Soms blijft het een Afrikaanse uitbraak, maar er vallen dan wel duizenden doden. Een voorbeeld is de uitbraak enige tijd geleden van het ebola virus in Afrika. Afrika heeft in bepaalde regio’s een gebrekkige capaciteit om dit soort uitbraken te containen en te beperken. Dit komt omdat de capaciteit in normale omstandigheden al ondermaats is. Suriname moet de ontwikkelingen en de alerts van de WHO blijven volgen. Het is onbekend in welke mate er al immunisaties bestaan tegen deze vorm van pokken. Het is onbekend of ze preventief kunnen worden gebruikt. Dat assessment moet wel worden gemaakt, omdat er een strategie moet zijn voor de uitbraak.
In Suriname weten we dat de traditionele genezers weer op de markt zullen komen met hun medicijnen. De regering zou er nu al goed aan kunnen doen om in dialoog met deze genezers te gaan en van hen te vernemen of zij interventies zullen en kunnen plegen wanneer er onverhoopt een uitbraak is. De Surinaamse overheid moet niet onverschillig, argwanend of afwijzend staan tegenover de traditionele geneeswijzen en hun beoefenaren.
Covid is gaan liggen, maar de middelen die toen massaal aan de man zijn gebracht, zijn niet onderworpen aan een onderzoek in een laboratorium. Dat is een zaak die de regering wel in orde had moeten maken. Intussen is er een behoorlijk aantal maanden verstreken. Een onderzoek naar de actieve stoffen bijvoorbeeld van het middel van de heerMay had allen moeten zijn gedaan. Zijn er middelen tegen apenpokken? Zijn het curatieve of preventieve middelen? De ziekte blijkt dodelijk te zijn. De Surinaamse autoriteiten moeten dus alert zijn en een strategie al uitstippelen.
Mpox, eerder bekend als monkeypox, is een ziekte die vooral voorkomt in West-Afrika en Midden-Afrika. In het voorjaar van 2022 werd de ziekte bij mensen in Europa vastgesteld die geen directe link met de gebieden in Afrika hadden. De ziekte verspreidde zich daarna door Europa, Noord-Amerika en andere gebieden waar de ziekte van oorsprong niet voorkomt. Na een piek in de zomer van 2022, nam het aantal meldingen in het najaar van 2022 sterk af.
Mpox is een virusinfectie die oorspronkelijk vooral in West- en Midden-Afrika voorkwam. Soms komt er een reiziger uit die regio naar Europa met deze ziekte. Het is een ziekte die van dier op mens kan overgaan (zoönose). In Afrika wordt mpox vooral overgebracht door knaagdieren. De ziekte verloopt bij mensen meestal mild. Wel kunnen de pokken zorgen voor veel pijn en blijvende littekens. Op Aruba, Bonaire, en Curaçao en in Suriname wordt de naam apenpokken vaak gebruikt voor de ziekte krentenbaard.
De verschijnselen van een besmetting met mpox lijken op die van een besmetting met pokken, maar mpox verloopt in het algemeen veel milder. Het belangrijkste symptoom is de huiduitslag die eruit kan zien als rode vlekken, bultjes of blaasjes. Deze pokken kunnen pijnlijk zijn. Na het indrogen van de pokken blijven korsten over die na 2-3 weken van de huid afvallen. Het is mogelijk dat pokken littekens achterlaten op de huid.
Meer algemene klachten bij mpox zijn koorts, hoofdpijn, spierpijn, gezwollen lymfeklieren, rillingen en moeheid. Bij sommige mensen begint mpox met algemene klachten en krijgen zij daarna pokken, bij anderen is het andersom. In de uitbraak van 2022 zagen we bij een aantal patiënten proctitis, een pijnlijke ontsteking van het slijmvlies van de endeldarm (het laatste deel van de darm). Soms is proctitis de enige klacht.
Iedereen kan mpox krijgen en het virus komt voor bij jong en oud. De meeste besmettingen zijn tot nu toe gevonden bij mannen die seks hebben met andere mannen (MSM), MSM die vaak seks hebben met meerdere partners lopen het grootste risico. Het mpoxvirus wordt overgebracht door intiem contact, zoals zoenen, vrijen en seks met iemand die besmet is. Heel soms wordt het virus overgebracht via besmet materiaal (bijvoorbeeld beddengoed).
Het virus kan binnendringen via de slijmvliezen en kleine wondjes/scheurtjes in de huid. Mogelijk kan het virus zich ook verspreiden via druppels uit blaasjes of uit de mond-keelholte. Deze kans wordt op dit moment als laag ingeschat. Iemand kan al besmettelijk zijn voordat er verschijnselen te zien zijn. Sommige mensen hebben griepachtige klachten of uitslag voordat de pokken (bultjes of blaasjes) verschijnen. Pokken kunnen ook op minder zichtbare plekken zitten, zoals in de mond (aften) of in de endeldarm. Sommige mensen hebben maar 1 pok. De korsten van de blaasjes zijn ook besmettelijk.
