In hun oneindige wijsheid heeft het Internationaal Monetair Fonds (IMF), onder leiding van Anastasia Guscina, opnieuw de bevolking verblijd met een reeks restricties die ongetwijfeld wonderen zullen verrichten voor onze mentaal uitgeputte samenleving. In plaats van hoop te bieden, legt het IMF strikt beperkingen op en zet daarmee de laatste spijker in de doodskist van het volk.
Het IMF waarschuwt dat de hoge looneisen van vakbonden voor overheidswerkers de macro-economische stabiliteit en het heilige IMF-programma in gevaar kunnen brengen. Guscina noemde de onderhandelingen controversieel, vanzelfsprekend omdat vakbonden het lef hebben om leefbare lonen te eisen. Het huidige overheidsbudget kan deze eisen natuurlijk niet dragen, en dat zou inflatie en koopkrachtvermindering kunnen veroorzaken – want, wie wil nou adequate levensomstandigheden?
En laten we niet vergeten de schitterende suggestie om de circa 2000 spookambtenaren op te ruimen. Dit nobele idee zou zogenaamd financiële ruimte creëren om de daadwerkelijk werkende ambtenaren beter te belonen. Want niets zegt waardering zoals het ontslaan van werknemers om anderen een minimumbeloning te geven.
Onze linkse huis-econoom, Michael, waarschuwt echter dat deze aanpak meer pijn dan hoop creëert. “De regering heeft ervoor gekozen gezinnen en burgers te ontwrichten en weet niet hoe eruit te komen”, zegt hij. Het is duidelijk dat het IMF geen enkele moeite doet om de fysieke en mentale inzet die nodig is voor herstel te begrijpen. In plaats van vooruitgang, biedt het IMF ons een toekomst vol restricties en onzekerheid. Bedankt, IMF, voor het creëren van nog meer puin in plaats van hoop.
