Onlangs werden we getrakteerd op een zielige show van Reshma Mangre, Assembleelid van de VHP en voorzitter van de twee onderwijsbonden BVL/ALS. Het spektakel begon toen minister van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (minOWC) Ori opmerkte, dat Mangre altijd vragen en opmerkingen had over het ministerie van Onderwijs, maar zelden op uitnodigingen reageerde. Toen barstte de bom!
Mangre ging tekeer zoals alleen een doorgewinterde marktvrouw dat kan. Ze viel de minister niet inhoudelijk aan op het onderwijsbeleid, maar richtte haar tirade op zijn dienstreizen. Alsof haar argumenten uitverkocht waren, besloot ze de materie volledig te negeren en in plaats daarvan de persoonlijke aanval in te zetten. Wat ze vergat te melden, was haar eigen reislust als parlementslid. Hoe ironisch!
Het tafereel had alles van een doksa- en doksie-gevecht: luidruchtig, chaotisch en zonder enige inhoudelijke bijdrage. Maar wees gerust, Mangre heeft hoge ambities en een onuitputtelijk geduld. Ze streefde er zelfs naar om in de Raad van Commissarissen van de SLM te komen, met als droom gratis te vliegen. Helaas ging dat plan niet door.
Als kers op de taart had ze haar toon wat gematigder moeten houden. Haar schreeuwerige vertoning is een zielige aanblik voor de leerlingen die ze vertegenwoordigt. Het lijkt erop dat ze weinig heeft geleerd van haar voorganger, Wilgo Valies. Het enige dat ontbrak was een popcornautomaat om de kijkers te voorzien tijdens deze politieke soap.
Kortom, het was een zielige voorstelling van grootse politiek in een klein land. Misschien zou Mangre er goed aan doen om de camera’s een tijdje te mijden en zich te focussen op het echte werk voor het volk.
