Onlangs gaf Salam Somohardjo, voorzitter van Pertjajah Luhur, verrassend aan dat hij zich terugtrekt en geen enkele functie meer wil bekleden.
Hij wees zijn zoon, Bronto Somohardjo, aan als de nieuwe lijsttrekker voor de partij. De aankondiging werd kracht bijgezet door een ceremonieel “verplicht” opstaan van de partijleden.
Pertjajah Luhur, onder leiding van Somohardjo, heeft vaak kritiek gekregen vanwege de benoeming van zijn familieleden op hoge diplomatieke posten in het buitenland, ongeacht hun kwalificaties. Deze benoemingen werden betaald door het volk, ondanks een gebrek aan expertise.
Ricardo, onze huis politicoloog, benadrukt dat Somohardjo blijft profiteren van zijn positie als adviseur van de staat, een rol die hem ministeriële beloning en faciliteiten oplevert. Hoewel Somohardjo beweert niets meer te willen, blijft hij via de achterdeur alles claimen.
Zijn uitspraak dat zijn partij goed is voor 65.000 stemmen wordt gezien als een misvatting van een politicus die vecht voor relevantie. Daarnaast gelooft Ricardo dat Pertjajah Luhur nooit een duidelijke visie had voor nationale ontwikkeling, en te veel leunde op identiteitsbeleid gericht op de Javaanse gemeenschap, een verhaal dat tegenwoordig weinig geloof vindt bij Javanen die zich bij andere partijen scharen.
