Weet u nog wanneer alles in de politiek zo duidelijk en transparant was als modder? De PL (Pertjajah Luhur) en ABOP (Algemene Bevrijdings- en Ontwikkelingspartij) besloten als een stel kibbelende tantes om uit elkaar te gaan. Waarschijnlijk draaide het om die oh-zo-belangrijke stoelen.
Eerst was de PL een nationale partij, nu profileren ze zich ineens als de redders van de Javanen. PL, dat had net zo goed kunnen staan voor ‘Perpetual Losers’. Zij staan in de Surinaamse politiek synoniem voor “jompo foetoe,” oftewel struikelen en weer opstaan.
En dan hebben we Somo, meester in de politieke overlevingsvaardigheden. Gezien zijn leeftijd en politieke manoeuvres vermoeden sommigen dat hij af en toe wat “Biden-momenten” heeft. Eerst door Bouterse eruit geschopt , nu krijgt hij een lauwe schouderduw van de ABOP. Het lijkt alsof niemand met hem wil spelen in de politieke zandbak.
Maar onderschat Somo niet. Hij zorgt wel voor de familie-opvolging. Slimme Somo heeft ervoor gezorgd dat zijn zoontje, Bronto, zomaar lijsttrekker wordt. Of de mensen dat willen? Ach, details, details.
Terwijl de stoelendans doorgaat, kijken wij als verbaasde toeschouwers toe en vragen ons af: wie trekt hier nu echt aan de touwtjes? Misschien moeten we gewoon lachen en genieten van het politieke circus, want één ding is zeker: het blijft altijd verrassend!
