De minst serieuze partij die aan een verkiezing meedoet, is de partij die niets belooft aan de kiezer. De meest onbetrouwbare politicus is die politicus die geen beloftes doet aan het volk. De politieke leider die aan politiek meedoet zonder de Grondwet en de kieswetgeving te lezen is de minst geschikte. Aan al deze kwalificaties voldoet de nieuwe politieke partij 597 Netwerken en haar leider, de arts Ruben del Prado. De politieke partij 597 Netwerken van Del Prado heeft enkele dagen terug zich aangediend als een alternatief. De voornemens van de partij werden gepresenteerd met achtergrondmuziek, dat hebben we voor het eerst meegemaakt.
Wat weer werd herhaald en als een onmogelijkheid kan worden getypeerd, is dat de politieke partij aangeeft geen politieke programma te zullen presenteren aan de kiezers. Daarmee is de partij in strijd met de Grondwet en de kieswetgeving. Del Prado is een medicus en zanger en heeft jarenlang gefunctioneerd in het VN-systeem. Hij heeft een netwerk, maar geen politieke visie. Nog minder heeft hij verstand van het landsbestuur, hooguit heeft hij een paar persoonlijke idealen. Del Prado verwacht dus dat de kiezers louter afgaan op zijn zogenaamd eerlijk verhaal. Er is in de politiek en bij de kiezer iets over beloften en dat is dat kiezers hun beloften niet nakomen. Het is niet zo dat er iets is tegen beloften, politici moeten beloften doen. Ze moeten aangeven wat ze zullen doen als ze genoeg stemmen krijgen. Op basis daarvan kunnen kiezers dan een keus maken. Politici zijn volgens de wet verplicht om hun voornemens en dus hun beloften breed kenbaar te maken aan de kiezers.
Nu hebben we een 597 Netwerken die niet weet wat ze zullen doen als ze de verkiezingen winnen. Ze zeggen dat ze een netwerk zullen aanleggen en geschikte personen bij elkaar zullen brengen. Maar hoe weet je dan wie allemaal geschikt is? Dat weet je wanneer ze vragen naar wat ze zullen doen als ze bijvoorbeeld een minister, een directeur of een manager worden. Dus dat weet men als men naar hun voornemens vraagt en hun beloften dus. Maar wanneer je zelf geen plannen hebt, hoe meet je dan de plannen van geschikte mensen of degenen die in jouw ogen geschikt zijn?
In het politieke midden hebben we nu 2 partijen die puur draaien op apolitieke kwalificaties. De A20 van een pastor die draait om eerlijkheid en dienstbaarheid. 597 Netwerken draait om het bij elkaar brengen van geschikte personen.
De politieke verantwoordelijkheid wordt dan overgedragen op deze geschikte personen. Maar dan reist nu de vraag wat de politieke verantwoordelijkheid precies van 597 Netwerken zal zijn. Wij vinden het erg jammer dat 2 politieke partijen die een verschil zouden kunnen uitmaken, door hun apolitieke houding, zichzelf diskwalificeren in de strijd om de zetels.
A20 en 597 Netwerken zijn politieke partijen die een afkeer hebben van de politiek, ze verafschuwen de politiek en ze zijn anti-politiek. Deze 2 politieke partijen hadden eerder een ngo kunnen zijn gericht op de bewustwording van de Surinaamse burger. Dat is dan bijvoorbeeld in de trend van ‘Suriname Kiest’ van Rumi Knuppel. Deze organisatie zal de profielen van de politici beschrijven zodat ze kiezers kunnen nagaan op wie ze zullen of willen stemmen. Volgens deze organisaties hebben de politieke keuzes niet veel te maken met de politieke partijen dan met de politicus zelf.
Wij verschillen op dit stuk voor een deel met hun van mening omdat wij vinden dat de politieke partijen en de politicus (met de sponsors) bepalen welke keuzes zullen worden gemaakt. De politicus zelf is niet de alles bepalende factor.
De partij 597 Netwerken schendt een aantal grondwettelijke vereisten. Bij het uitoefenen van haar bevoegdheden moeten de politieke organisaties het volgens de grondwet een aantal regels in acht nemen. De partij moet haar doelstellingen kenbaar maken. Deze doelstellingen moeten niet in strijd zijn en onverenigbaar zijn met de grondwet en met andere wetten. De organisaties moeten voor elke Surinaamse burger, die voldoet aan de door de wet te stellen criteria, toegankelijk zijn, mits deze de beginselen van de partij onderschrijft. 597 Netwerken moet dus haar partij openstellen voor iedereen, elke burger van Suriname. Het moet geen elitaire organisatie zijn wat het nu wel is. De grondwet schrijft ook voor dat de interne organisatie democratisch moet zijn. Dit wordt tot uitdrukking gebracht door regelmatige bestuursverkiezingen en het vereiste dat voorgedragen kandidaten voor de volksvertegenwoordigingen binnen de partijstructuren moeten zijn verkozen.
597 Netwerken, niet anti-politiek ook, moet gaan lijken op de andere politieke partijen met partijstructuren. Het is niet maar elitair gepraat en gezang. En nu komt het, volgens de Grondwet moet 597 Netwerken kiezers in staat stellen om kennis te kunnen nemen van het beginselprogramma van de partij. Dat is het programma met de partijwaarden en -normen en de -ideologie. Ook 597 Netwerken moet het verkiezingsprogramma van de politieke organisatie bekendmaken. En dat zal vol met beloften moeten zitten. Ook moet ze jaarlijkse de publikatie van inkomstenbronnen en rekeningen doen in het Advertentieblad van de Republiek Suriname en tenminste een dagblad.
De partij moet qua functioneren beantwoorden aan de beginselen van behoorlijk bestuur. Ook aan de gestelde wettelijke regels voor de waarborging van de openbaarheid en inzichtelijkheid. De partij moet ook een programma samenstellen met als enig doel de behartiging van het nationaal belang. En daarin zitten dan ook de voornemens, dus de beloften.
597 Netwerken zal dus ongrondwettelijk zijn zonder beloften en een partijideologie en -visie.
