Het onvermijdelijke is toch gebeurd in aanloop naar de verkiezing van de Amerikaanse president. We hebben hier eerder aangegeven, dat de USA een grootmacht is die dicht bij huis is, bekeken vanuit Suriname. We hebben gezien dat de Amerikaanse president wel een boodschap had toen verkiezingen moeizaam gingen in buurland Guyana. Er zijn tijdens reguliere persmeetings van de Amerikaanse president ook opmerkingen gemaakt richting Suriname. De directe invloedssfeer van Amerika reikt wel zeker tot het Caribisch gebied en Suriname, maar in de afgelopen jaren is er veel terrein gewonnen door bijvoorbeeld een land als China onder het ‘road and belt initiative’.
Suriname heeft er zeker baat bij om op de hoogte te zijn van de strategie in de USA en de politiek die aan het bewind zal zijn. We hebben gezien dat toen de Russische minister Lavrov van BuZa in de regio was, ook in Suriname, de USA wel vocaal is geworden en daarover opmerkingen heeft gemaakt. De Amerikanen hebben het sterkste leger van de wereld, maar thans ook veel binnenlandse problemen zoals de polarisatie, het minderhedenissue en het wapengeweld. Daardoor lijkt er minder aandacht te zijn voor de geopolitieke situatie in bijvoorbeeld het Caribisch gebied.
We zien dat de USA inkomt wanneer de aanwezigheid van China en Rusland te dominant aanwezig is in de regio. De oliebelangen kunnen in de geopolitieke strategie ook een rol spelen. In elk geval kan de bescherming en koestering van de democratie in Suriname onder een meer rechts bewind onder Trump gaan veranderen naar onverschilligheid of zelfs een desinteresse. We zien dat de USA nog belangstelling heeft in het Caribisch gebied wanneer het gaat om de veiligheid en bijvoorbeeld ook de crime met lichte wapens in de Caribbean. Een deel van die wapens zouden uit de USA afkomstig zijn.
Nu zien we dat de zwakke Amerikaanse president Joe Biden die kampt met ouderdom en een kwakkelende gezondheid, toch ervoor heeft gekozen om zijn kandidatuur voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen als Democraat op te geven. Hij trok zich terug uit de race met Trump na eerst te hebben volgehouden dat het goed met hem gaat. De druk vanuit zijn partij is gebleven en uiteindelijk moest hij toegeven. Analytici voorspelden dat Biden niet zou opgeven en dat als dat zou gebeuren, Kamala Harris niet zijn opvolger zou zijn. Die 2 stonden op een ticket namelijk als 1 en 2. De 2 kon je niet zomaar tot een 1 maken.
Analytici hebben Harris zwak gevonden als opvolger en nu zegt ook Trump dat de gekleurde vicepresidente met Indiaas-Caribisch-zwarte roots een kandidate is die gemakkelijker is te verslaan. Kamala Harris heeft zich na haar uitverkiezing als vicepresidente, niet geprofileerd als een sterke persoonlijkheid of politica. Ze heeft altijd gestaan in de schaduw van Biden. Van dr. Jill Biden, de intellectuele vrouw van Joe Biden, wordt beweerd dat zij een sterkere persoonlijkheid zou kunnen zijn bij de Democraten. Over haar wordt met enige ontzag gesproken en beweerd wordt dat ze toch wel enige impact zou hebben gehad op de keuzes en de politiekvoering vanuit Joe Biden.
Harris werd op 20 oktober 1964 geboren in Oakland. Haar moeder is Shyamala Gopalan, een Tamil-Indiase die onderzoek deed naar kanker. Haar vader Donald J. Harris migreerde in 1961 vanuit Jamaica. Hij doceerde economie aan de Universiteit van Californië – Berkeley. Harris identificeert zichzelf als Afro-Amerikaans.
Ze studeerde economie en politieke wetenschap aan de Howard University in Washington. Na haar studie aan Howard keerde Harris terug naar Californië, waar ze in 1989 een rechtendiploma behaalde aan Hastings College of the Law in San Francisco. Ze werd toegelaten tot de balie en van 1990 tot 1998 was ze werkzaam als deputy district attorney.
Van 1998 tot 2000 werkte Harris voor de openbaar aanklager (district attorney) van San Francisco, waar ze zware misdaden vervolgde. Van 2000 tot 2003 diende Harris de stadsadvocaat. In 2003 werd ze openbaar aanklager van San Francisco. In 2007 werd ze opnieuw verkozen, als enige kandidaat. Ze was procureur-generaal van Californië van 2011-2017. Daarna werd ze senator in de periode 2017-2021. In 2020 werd ze vp onder Joe Biden. Joe Biden maakte op 11 augustus 2020 bekend dat hij Harris koos als running mate en vicepresidentskandidaat. Daarmee werd zij de derde vrouw in deze positie na Geraldine Ferraro in 1984 en Sarah Palin in 2008. Ze werd ook de eerste Afro-Amerikaanse en de eerste Zuid-Aziatische vrouw die door een grote Amerikaanse partij werd voorgedragen als kandidaat voor het vicepresidentschap. En nu is ze door een onverwachte samenloop van omstandigheden presidentskandidaat.
Als ze wint, dan kan ze voor de tweede keer een vreemde eend in de bijt worden, net als Barack Obama. Dat zal dan weer leiden tot een verdergaande polarisatie en de groei van het gevoel dat de witte Amerikaan zijn land aan het verliezen is aan immigranten.
