Gelet op de multi-etnische samenstelling van de bevolking en met het oog op de te verwachten grote economische ontwikkelingen in het land is er niet alleen behoefte, maar is het zeker ook noodzakelijk dat Suriname een bevolkingsbeleid oftewel een bevolkingspolitiek gaat uitvoeren. Bevolkingsbeleid is een nuttig instrument om de samenhang tussen allerlei politieke, economische en sociale ontwikkelingen in de maatschappij niet alleen beter te kunnen begrijpen, maar vooral om de gewenste sociale en economische ontwikkeling te realiseren.
Het Assembleelid Soewarto Moestadja (NDP) zegt dat het Suriname in de afgelopen 50 jaar nog niet is gelukt een bevolkingsbeleid te formuleren en uit te voeren, alleen dan maar door te naturaliseren. De bevolking van Suriname is naar het oordeel van Moestadja in de afgelopen 50 jaar slechts door naturalisaties en spontane immigratiestroom vergroot, doch ook weer niet noemenswaardig.
Het Assembleelid ziet gaarne een overzicht van de regering tegemoet van de aantallen personen die in de afgelopen vijf decennia door middel van naturalisatie Surinamer zijn geworden. Het beleid tot nu toe is verre een van bevolkingspolitiek. Zoiets als de contouren van een immigratiepolitiek bestaat niet.
Moestadja sprak dinsdag in het parlement tijdens de behandeling van de ontwerpwetten die de verlening van de Surinaamse nationaliteit middels naturalisatie regelt van 220 burgers.
Functie en disfunctie van etniciteit
Hij wijst op het gegeven, dat de bevolking van Suriname multi-etnisch, multi-cultureel, multi-religieus en multi-linguaal van samenstelling is. Deze multi-dimensionale samenstelling van de bevolking brengt volgens hem met zich mee dat om de diversiteit te “managen”, er een bepaalde type governance nodig is; geen etnisch leiderschap, maar een etnisch overstijgend nationaal leiderschap.
Moestadja deed een cultureel antrpologische analyse van etniciteit, en somde daarbij enkele functies en disfuncties van etniciteit op. Als functies van etniciteit noemde hij de psychologische, economische en politieke. Hieronder vallen zaken als groepsidentiteit, emotionele stabiliteit, culturele stabiliteit, het scheppen van een banenmarkt, vergroting van productiviteit, mobilisatie van hulpbronnen zoals kapitaal, arbeid en kennis, politieke machtsvorming, politieke erkenning, acceptatie en respect en groepsemancipatie.
Als disfuncties van etniciteit noemt Moestadja zaken als sociale uitsluiting en etnisch regelen. Partijloyaliteit, partijcultuur, -identiteit en groepsbewustzijn leiden tot uitsluiting van niet-partijleden.
Onrechtvaardige verdeling van publieke goederen en diensten kunnen ook gerekend worden tot disfuncties van etniciteit. Het gaat dan ondermeer om banen, woningen, medische en sociale voorzieningen. Het ondermijnen van het vertrouwen in de politiek kan ook gerekend worden tot een disfunctie van etniciteit.
Harmonie en evenwicht
Etniciteit kan leiden tot ongelijke verdeling van de welvaartskoek met als resultaat etnische polarisatie in de samenleving. Het is daarom van belang, en zelfs noodzakelijk dat er een etnisch overstijgend beleid wordt gevoerd.
Moestadja zegt tendensen te zien die neigen naar onmaatschappelijke ontwikkelingen die in feite ervoor kunnen zorgen dat de harmonie in de samenleving wordt ondermijnd. Hij praat van “social engineering”, een wijze van verantwoord bestuur die ongewenste maatschappelijke ontwikkelingen moet voorkomen.
Vanaf 2018 is de basis van multi-etniciteit van de Surinaamse samenleving met zeker 15 nationaliteiten vergroot. Gezien de functies en disfuncties van etniciteit is het daarom noodzakelijk, dat naturalisatie en immigratie dienen te passen binnen een bevolkingsbeleid.
De volkstelling van 2012 geeft aan een bevolkingsaantal van circa 521.000. Schattingen in het Meerjaren Ontwikelingsprogramma (MOP) geven aan dat in 2040 de bevolking zal zijn gegroeid naar 700.000. Het aantal 60+plussers wordt voor 2025 geschat op 70.000, en tegen 2040 zal deze gegroeid zijn naar 114.000.
Door onder meer deze cijfers te noemen wil Moestadja aangeven dat het nodig is om een actief en duidelijk bevolkingsbeleid te formuleren en uit te voeren om de gewenste sociale- en economische ontwikkelingen in de toekomst te kunnen realiseren.
Van de regering wil hij weten of het haar nog gaat lukken om in de resterende periode van de regeertermijn met een nota bevolkingsbeleid te komen. Hij zegt dat in 2018 het ministerie van Binnenlandse Zaken daartoe reeds een rapport heeft geproduceerd. Dit zou na enige actualisering wellicht tot een nota bevolkingsbeleid verwerkt kunnen worden, Aldus Moestadja.
