VHP-fractieleider Asiskumar Gajadien heeft opgeroepen tot een aanpassing van de wetgeving om te zorgen dat Suriname meer inkomsten haalt uit de goudsector. Hij stelt dat de huidige systemen niet voldoende zijn om transparantie en efficiëntie in de sector te waarborgen.
Volgens Gajadien kunnen mensen goud verkopen zonder dat dit goed wordt geregistreerd, waardoor aanzienlijke hoeveelheden geld buiten toezicht blijven. Dit roept vragen op over de werkelijke geldstromen binnen de goudsector.
Gajadien wijst erop dat er veel goudexporteurs zijn, maar slechts zeven bedrijven domineren de export. Hij vraagt zich af waarom er zoveel aanvragen zijn voor goudexportvergunningen, en sterk gelooft dat de regering hier uitleg over moet geven. Een mogelijke verklaring zou kunnen zijn dat vergunninghouders deze exploiteren door ze aan derden te verhuren, vooral wanneer vergunningen aan een limiet zijn gebonden.
Vicepresident Ronnie Brunswijk kwam met een soortgelijke boodschap. Tijdens een bijeenkomst in september 2020 benadrukte hij dat de regering werkt aan het terughalen van miljoenen US-dollars uit de goud- en houtsector. Volgens Brunswijk zijn er allerlei constructies die ervoor zorgen dat het geld niet bij de overheid komt, maar in handen van een selecte groep elitebelangen blijft. Hij vraagt de gemeenschap om geduld te hebben terwijl de regering werkt aan oplossingen.
Een complottheorie die in dit verband de ronde doet, is dat een klein netwerk van machtige individuen bewust gebruikmaakt van mazen in de wetgeving om enorme winsten te genereren, terwijl de overheid en de bevolking achterblijven. Deze theorie suggereert dat er mogelijk sprake is van corrupte praktijken, waarbij vergunningen worden verkregen en doorverkocht om inkomsten te genereren zonder belastingafdracht.
Het debat over de goudsector in Suriname blijft veel vragen oproepen. Is er daadwerkelijk een verborgen complot waarbij een kleine elite profiteert van de natuurlijke hulpbronnen van het land? Of is het simpelweg een kwestie van gebrekkige wetgeving en toezicht?
Wat de waarheid ook mag zijn, één ding is zeker: er moet meer gedaan worden om transparantie en eerlijkheid in de goudsector te waarborgen, zodat de winsten terechtkomen waar ze horen—bij de bevolking van Suriname.
