Suriname grenst in het oosten aan Frans Guyana oftewel Frankrijk. Aan de grens tussen beide gebieden zijn veel activiteiten gaande waaronder ook handhavingsactiviteiten van de Franse autoriteiten. Veel samenwerking is er niet tussen de Surinaamse en de Franse regering alhoewel we buurlanden zijn. Recent was er het bericht dat er veel criminaliteit was in het grensgebied afkomstig van Surinaamse elementen. De samenwerking met Suriname is op een laag pitje en zou eigenlijk kunnen leiden tot een grotere kans op visumvrij reizen.
In Nederland is nu een partij in de coalitie die tot extreem rechts behoort. Zover hebben de Nederlanders het laten komen. Er waren recent ook verkiezingen in Frankrijk en er was een kans dat extreem rechts ook daar in het machtscentrum zou komen. Zover is het echter niet gekomen. De verkiezingen in Frankrijk zijn uitgedraaid op een reeks verrassingen: Rassemblement National werd dan toch niet de grootste partij. Dat is de extreem rechtse partij van Le Pen. De partij van Emmanuel Macron hield beter stand dan verwacht. Het linkse Nouveau Front Populaire won de tweede ronde van de parlementsverkiezingen. Maar één ding is volgens critici geen verrassing: een politieke patstelling dreigt. En dus “beloven het nog moeilijke weken te worden van onderhandelingen en strategische spelletjes”.
Tegen alle peilingen in is het uiterst rechtse Rassemblement National (RN) van boegbeelden Marine Le Pen en Jordan Bardella niet de winnaar geworden van de Franse parlementsverkiezingen.
De eerste verkiezingsronde vorige week zondag voorspelde nochtans iets anders. RN won toen overtuigend met 33 procent van de stemmen. De linkse alliantie Nouveau Front Populaire kwam uit op 28 procent en de partij van president Emmanuel Macron hinkte achterop met 20 procent.
Dat is na de tweede ronde wel even anders. Het linkse blok is de grote winnaar met 182 zetels. Ensemble, de partij van Macron, volgt met 168 zetels. RN eindigt pas op de derde plaats met 143 zetels.
De tactiek van de linkse partijen en de partijen rond president Macron heeft dus gewerkt. Door kandidaten terug te trekken, konden ze ervoor zorgen dat er massaal werd gestemd op de kandidaten die tegen het RN uitkwamen.
Toch kan niet gezegd worden dat het RN verloren heeft, benadrukken analytici in de media. Ze kunnen hun huidige aantal kamerzetels nog steeds meer dan verdubbelen. Er wordt wel gesproken over een nederlaag. De vraag was immers: kunnen zij de grootste fractie worden in het Franse parlement? Het antwoord is toch een ‘nee’ geworden.
Hoe dan ook: de komende periode wordt moeilijk, voorspelt Decraene. Geen enkele alliantie of partij behaalt immers een absolute meerderheid in het Franse parlement. Daarvoor zijn 289 zetels nodig. Ook het linkse blok is daar nog ver van verwijderd.
Het is nu aan de Franse president om een eerste minister te benoemen. Dat schrijft de Grondwet voor. Aangezien er geen absolute meerderheid is van 1 blok, is het afwachten wie naar voren wordt geschoven. Het linkse blok mag nu iemand kiezen en de president kan dan bekijken of hij die ‘convenabel’ vindt. Maar. het is afwachten of dat linkse blok van communisten, socialisten, groenen en radicaal-linksen 1 kandidaat vindt die door al die fracties wordt gedragen.
Deze situatie lijkt op die van de Nederlanders. President Emmanuel Macron heeft bovendien tijd. Hij kan gerust wachten tot na de Olympische Spelen van deze zomer in Parijs. Het kan dus nog wel even duren. Ook eerste minister Gabriel Attal gaf al aan dat hij op z’n post wil blijven met de Olympische Spelen in het vooruitzicht. Attal ging recent naar het Elysée om er zijn ontslag aan te bieden, aan president Macron. Maar die weigerde dat. Macron heeft aan Attal gevraagd om voorlopig aan te blijven, om de stabiliteit te bewaren, in afwachting van een nieuwe regering.
Het wordt alleszins moeilijk, want coalities vormen ligt niet in de Franse traditie van na de Tweede Wereldoorlog, zeggen analytici. Hier is alles voorbestemd op een machtige president en een premier die zijn president volgt. Maar, nu ziet het ernaar uit dat het misschien een linkse premier zal worden die moet samenwerken met president Emmanuel Macron en zijn partij. Samenwerken dus terwijl de programma’s en persoonlijkheden botsen. Analytici zeggen dat het nog moeilijke weken beloven te worden van onderhandelingen en strategische spelletjes.
De aandacht was deze verkiezingen op het Rassemblement National. Deze partij stond tot 1 juni 2018 bekend als het Front National (FN, Nationaal Front). Het is een radicaal-rechtse Franse politieke partij. De partij, die opgericht is in oktober 1972, streeft naar het verenigen van de rechtse stromingen in Frankrijk. De partij kan in zijn algemeenheid worden gezien als Frans-nationalistisch.
Het FN streeft naar economisch protectionisme, een zerotolerancebeleid op het gebied van veiligheid, en een felle oppositie tegen immigratie, met name gericht op non-Europese immigratie. Het is voorstander van het deporteren van illegale, criminele en werkloze immigranten; echter, het programma van de partij is ten opzichte van haar radicale periode in de jaren 90 meer gematigd. Sinds de jaren ‘90 is de partij ook meer eurosceptisch geworden. In het verleden werden enkele partijleden beschuldigd van het promoten van minimaliseren van historische ontwikkelingen, met name gerelateerd aan de Tweede Wereldoorlog. De huidige partijleider Marine Le Pen neemt hier echter openlijk afstand van.
Net als in Nederland wordt het even afwachten wat de nieuwe regering aan maatregelen zal brengen met betrekking tot de grenslandenpolitiek.
