Op 8 juli 2024, schreven Mathieu Droin, Kelly A. Grieco en Happymon Jacob in het vooraanstaande magazine Foreign Affairs over waarom de NAVO zich moet onthouden van het betreden van de Aziatische regio. Dit betoog komt in antwoord op uitspraken van Jens Stoltenberg, de secretaris-generaal van de NAVO, die een grotere rol voor de alliantie in Azië voorstaat, met als doel de opkomst van China tegen te gaan. Stoltenberg stelt dat veiligheid wereldwijd is en dat de Europese en Aziatische veiligheid onderling verbonden zijn. Echter, deze idee wordt door Droin, Grieco en Jacob ter discussie gesteld.
Diepere Betrekkingen, Maar Ten Kostte Van Wat?
NAVO’s recente activiteiten in Azië omvatten het identificeren van China als een veiligheidsuitdaging, de deelname aan regionale militaire oefeningen, en de samenwerking met Indo-Pacifische partners zoals Australië, Japan, Nieuw-Zeeland en Zuid-Korea. Ondanks deze toenemende betrokkenheid, zijn de auteurs van mening dat deze samenwerking strategisch ongunstig is voor zowel Azië als Europa.
Een Gevaarlijke Narratief
Door de NAVO in Azië te betrekken, voedt het de Chinese bewering van een door de VS geleide confrontatie tussen wereldblokken. Dit kan Aziatische landen afschrikken, omdat zij gevangen kunnen worden in een conflict waar ze niet in willen kiezen tussen de VS en China. Bijgevolg, zouden zowel Europa als Azië minder veilig zijn.
Onvoldoende Middelen en Politieke Wil
Veel Europese NAVO-leden zullen waarschijnlijk niet bereid zijn om in Azië te interveniëren vanwege hun verplichtingen tegen Rusland en hun economische banden met China. Bovendien zou de NAVO, zelfs als zij dat wel wilden, niet over de nodige capaciteiten beschikken om effectief in Aziatische crises te handelen.
Alternatieve Benaderingen
In plaats van NAVO’s engagement in Azië te vergroten, pleiten de auteurs voor het versterken van de Europese defensiecapaciteiten om zo de VS de mogelijkheid te geven middelen naar Azië te verschuiven. Daarnaast zou de NAVO een lagere profiel moeten aannemen in Azië om Chinese angst niet aan te wakkeren en in plaats daarvan discreet samenwerken met regionale partners.
De Kracht van Diplomatie en Economie
De Europese Unie wordt gezien als een betere partner voor Indo-Pacifische landen dan de NAVO, voornamelijk door haar diplomatieke invloed en economische macht. Door middel van flexibele, overlapping partnerschappen kan de EU bijdragen aan economische groei, technologische vooruitgang en regionale stabiliteit in Azië.
Conclusie
De auteurs concluderen dat een NAVO-rol in Azië contraproductief zou zijn en zowel Azië als Europa minder veilig zou maken. In plaats daarvan moet Europa haar eigen militaire capaciteiten verstevigen en haar diplomatieke en economische middelen aanwenden om een duurzame en stabiele samenwerking met Aziatische landen te bevorderen.
