Johannes werkt al tien jaar op een werkplaats binnen de overheid in Suriname. Hij heeft de ambitie om door te groeien en zijn carrière een nieuwe wending te geven. Echter, het doorgroeien binnen de overheid is in Suriname niet eenvoudig. Het proces wordt vaak bepaald door persoonlijke betrekkingen en het gunstig stemmen van leidinggevenden die voordrachten doen.
Johannes heeft echter moeite om deze politieke spelletjes mee te spelen. Hij voelt de behoefte om eerlijk en transparant te zijn, en wijst zijn leidinggevenden regelmatig op hun fouten. Deze eerlijkheid wordt hem niet in dank afgenomen, en daardoor blijft hij vastzitten op zijn huidige positie. Zijn succesvolle doorgang wordt geblokkeerd door de ongeschreven regels van het systeem.
In een tijd waar meritocratie en eerlijke kansen geprezen worden, is het triest om te zien dat getalenteerde werknemers zoals Johannes worden tegengehouden door ouderwetse machtsdynamieken. Dit roept de vraag op: Hoe kan de overheid in Suriname ervoor zorgen dat talent en inzet de belangrijkste criteria worden voor promotie, in plaats van persoonlijke connecties en gunsten?
Johannes blijft ondertussen onzeker over zijn toekomst binnen de overheid, terwijl hij bewust had gekozen voor een ambtelijke carrière in de hoop op een betrouwbare en eerlijke loopbaan. Het is tijd dat de overheid het roer omgooit en een werkcultuur creëert waarin professionals worden gewaardeerd en beloond op basis van hun prestaties en integriteit.
