Hugo: “Ik zeg je, Imro, de enige die Bouterse werkelijk kan redden is zijn vrouw, Ingrid Bouterse. Ze moet de voorzitter van de NDP worden. Alleen zij kan de partij bij elkaar houden en ervoor zorgen dat Desi niet voor eeuwig wordt weggestopt zoals Jules Wijdenbosch, die na zijn ontslag van Bouterse als adviseur van staat snel in de vergetelheid raakte.”
Imro: “Ik weet het niet, Hugo. Ik denk niet dat het zo simpel is. Bouterse heeft jaren besteed aan het trainen van zijn mensen en het verspreiden van zijn ideologie. Het maakt niet uit wie de voorzitter wordt; de loyaliteit binnen de partij is sterk genoeg om hem uit de gevangenis te houden.”
Hugo: “De partij is nu in chaos. Zoveel facties en conflicten. Alleen Ingrid heeft de invloed en persoonlijke connecties om nieuwe vrienden te maken en de loyalisten samen te brengen.”
Imro: “Je onderschat misschien de kracht van Bouterse’s invloed binnen de NDP. Kijk naar de mensen die hij heeft getraind. Ze zullen zijn ideologie trouw blijven, zelfs zonder directe familie aan de leiding. Hun ingezette training is niet zomaar weg te nemen.”
Hugo: “Maar denk aan het politieke spel, Imro. Eenmaal als partijvoorzitter kan Ingrid de connecties vernieuwen, partnerschappen herzien en nieuwe allianties smeden. Ze heeft de troefkaart in handen.”
Imro: “Toch geloof ik dat Bouterse’s invloed verder reikt dan zijn vrouw. Zijn ideologie en politieke strategieën hebben diepe wortels binnen de partij. Iedereen weet wat hij heeft gecreëerd. Of je het nu leuk vindt of niet, hij heeft een blijvende indruk achtergelaten.”
Hugo: “Wellicht dat je gelijk hebt, maar in tijden van crisis wordt vaak familie ingezet als laatste reddingsmiddel. Misschien zal alleen de tijd leren welke koers de NDP uiteindelijk zal varen.”
Imro: “Ja, de toekomst blijft onzeker, maar één ding is zeker: de strijd om de NDP en de vrijlating van Bouterse zal nog lang niet voorbij zijn.”
Hugo: “Dat klopt, Imro. De tijd zal het uitwijzen.”
