Het was een zonnige, ietwat drukkende dag in Suriname toen we Keti Koti vierden, de dag waarop de afschaffing van de slavernij wordt herdacht. Little did we know, zoals ze zeggen in de beste thrillers, dat de echte vijand niet zo makkelijk te identificeren was als de boosaardige slavenmeesters van weleer. Enter Wim, onze protagonist en amateur detective met een voorliefde voor avontuur en bitterballen.
“Slavernij is niet dood”, merkte Wim op terwijl hij zijn loep boven een Dagblad suriname hield. “Het is slechts ondergronds gegaan.”
Wim beweert dat in de 20ste en 21ste eeuw een veel sluwere vorm van slavernij is ontstaan: de economische ketens die ons allen binden. “Regeringen”, fluisterde hij met een dramatische flair die Sherlock Holmes zou doen blozen, “zijn vaak marionetten in de handen van de schimmige elite.”
Deze elite, volgens Wim, financiert politieke campagnes met onverklaarbare geldstromen. “Ze geven daarna de directieven van het land”, zei hij terwijl hij een raadseltje oploste in zijn krant. “Het volk? Slechts pionnen op hun grote, kapitalistische schaakbord.”
In zijn kantoor, volgestouwd met boeken en memorabilia, schilderde Wim een luguber, doch komisch beeld van de moderne samenleving: “De zogenaamde ‘moderne mens’ wordt een slaaf, met morele ontwaarding en gigantische economische druk als zijn ketens.”
Iedereen speelt een rol in deze economische thriller, aldus Wim . “Deze groep hebzuchtige elite is overal”, zei hij terwijl hij een dartpijl naar een foto van een CEO gooide. “Niet alleen in bedrijven die oneerlijk profiteren, maar in de hele maatschappelijke orde. En wie weigert mee te doen? Die overleeft het niet.”
Terwijl de plot zich verder ontwikkelt, blijft Wim vastberaden om de waarheid te onthullen. “Het echte probleem”, zei hij terwijl hij diep in gedachten zijn theebeker ronddraaide, “is dat niemand ontsnapt aan deze onzichtbare ketenen. We zijn allemaal onderdeel van hun grote spel.”
Met een laatste klap op zijn bureau besloot Wim :”Vrijheid is slechts een illusie als de machten achter de schermen hun marionetten dansen. Maar onthoud, een goed thrillerscript eindigt altijd met een twist. Wie weet welke verrassingen ons nog te wachten staan?”
Copernicus het katje, Wim’s trouwe metgezel, gaf een miauw van instemming. En zo ging het leven verder in het komische, doch beklemmende thrilleravontuur genaamd Suriname.
