Jawel, dames en heren, houd uw hoeden vast, want het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft een schokkende ontdekking gedaan: 1.400 ambtenaren die verloren lijken te zijn in de bureaucratische Bermudadriehoek. Dat is een indrukwekkend percentage van 3% op een legioen van 45.000 ambtenaren. Als dit geen druppel op een gloeiende plaat is, dan weten wij het ook niet meer.
Binnenlandse Zaken was er als de kippen bij om deze “opschoning” aan te prijzen als onderdeel van het Public Sector Reform (PSR) programma, ook bekend als “Het Plan Dat We Al Een Keer Probeerden En Mislukten.” Want ja, beste mensen, dit is niet de eerste keer dat we deze komische opera opvoeren. De eerste act speelde zich af rond 2000-2005, met buitenlandse consultants als de heldhaftige tenors die serieus geloofden in de oprechtheid van de Surinaamse regering. Ach, die naïeve zielen.
De consultants onderschatten echter een cruciaal element van ons blijspel: het PSR-programma was geen lokaal initiatief maar een voorwaarde opgelegd door buitenlandse geldschieters. De hoop was toen al dat de consultants niet te veel tegen de schenen van de politieke elite zouden schoppen. Spoiler alert: dat deden ze dus wel.
Fast forward naar nu, en we zien hetzelfde liedje-dansje opnieuw. We hebben nog steeds niet opnieuw gedefinieerd wat de overheid zou moeten doen, en we hebben al helemaal geen peilingen gehouden onder de burgers of ze blij zijn met de diensten die de overheid levert. En toch beweren we vol trots dat we een hervorming doorvoeren!
Digitalisering en e-governance zijn nog steeds sciencefiction in deze delen. Dus wat hebben we eigenlijk bereikt? Laten we eerlijk zijn: het PSR-programma is eigenlijk gewoon een grootse registratie van ambtenaren, met een paar uit het systeem gehaald, terwijl de rest met lichte verwarring meekijkt. Het is nog een lange weg naar echte hervorming – en tot die tijd blijft dit een amusante show van politieke acrobatiek.
Verwacht niet dat de PSR een magische oplossing zal bieden voor de productiviteit, efficiëntie en overtolligheid. Voorlopig moeten we ons tevreden stellen met deze tragikomische opvoering. Bravo! Bravo!
