Toen ik hoorde dat James Bond een interview gaf op de lokale radio, kon ik mijn oren niet geloven. Maar al snel werd duidelijk dat het niet de echte 007 was, maar de directeur van e-GOV die een cyberaanval op hun netwerk kwam uitleggen.
Met alle zwaargewicht ICT-termen probeerde hij ons ervan te overtuigen dat Chinese hackers mogelijk achter de aanval zaten. “Natuurlijk zijn het de Chinezen”, zei hij snel, alsof dat het antwoord was dat we allemaal wilden horen.
Want laten we eerlijk zijn, wie anders zou zoiets doen? Zeker niet de “lieve” Amerikanen of Nederlanders, die zijn te aardig voor zoiets gemeens.
Maar laten we eerlijk zijn, misschien had de hele organisatie gewoon de antivirussoftware moeten updaten? Nee, laten we het maar gewoon op China houden, die sluwe, doordringende Chinezen die we toch al miljoenen betalen.
Het was grappig om “James Bond” te horen zeggen dat zelfs het ministerie van Buitenlandse Zaken getroffen was. Maar wist hij niet dat het hele gebouw door Chinezen is gebouwd? Nou ja, hij heeft het gehoord van de inlichtingendiensten, die hij niet bij naam noemde, en sinds wanneer heeft e-Gov een eigen inlichtingendienst?
Maar serieus, die Chinezen bespioneren ons alsof ze niet weten dat ons hele telecommunicatienetwerk Huawei-spul is en onze straatcamera’s ook door hen zijn geïnstalleerd. Wat willen ze nog meer weten?
Laten we gewoon de Chinezen de schuld geven. Het is niet alsof het vasteland van ons is, behalve de lokale Chinees om de hoek. Ze stelen onze gegevens alsof al onze data niet al in de cloud staat.
James Bond zou gewoon moeten toegeven dat de onderhoudsaannemer heeft gefaald. Tja, dat zou echter niet zo leuk klinken voor het geld dat ze krijgen.
Oglaya dos Santos