Volgens sociaal-econoom Muriel is het volkomen logisch dat investeerders momenteel de voorkeur geven aan beleggen in Open Market Operations (OMO) van de Centrale Bank van Suriname (CBvS) vanwege de hoge rente die daarmee gepaard gaat. De minister van lVV, heeft na een jaar eindelijk ontdekt dat mensen niet in landbouw willen investeren, omdat ze liever van de hoge rente/winst genieten die door OMO-activiteiten wordt gegenereerd.
Deze ontdekking, zo betoogt Muriel, komt te laat om nog enig verschil te maken. De astronomische winsten zijn al lang binnengehaald door een selecte groep die hierdoor superrijk is geworden. Dit vermogen is feitelijk afkomstig van het Surinaamse volk via de CBvS. Hoewel dit geld niet gestolen is, hebben deze beleggers handig gebruik gemaakt van de incompetentie van zowel de Centrale Bank als de regering, die verzuimd hebben deze situatie te voorkomen.
Muriel stelt dat het falen van de regering wordt afgewenteld op het Internationaal Monetair Fonds (IMF), een instantie die geen directe verantwoordelijkheid draagt binnen de Surinaamse context. Bovendien is de oproep van de president aan de banken om de hoge winsten uit OMO-investeringen te herinvesteren in bedrijven tegen lagere rentes, volledig genegeerd. Banken zijn commerciële instellingen die zich richten op winstmaximalisatie voor aandeelhouders en hebben geen boodschap aan sentimentele oproepen van overheidswege. Wat zij ontvangen hebben is gratis geld zonder risico, en daar handelen zij naar.
Muriel roept op tot een uitgebreid onderzoek naar de implementatie van de OMO’s, evenals naar de herkomst van de investeringsgelden. Zij vraagt zich af of deze gelden ooit fiscaal zijn aangegeven in de boeken van de beleggers.
“Deze situatie weerspiegelt wat er zou moeten gebeuren, maar mogelijk niet in Suriname,” besluit Muriel cynisch. Hiermee benadrukt ze de urgentie van transparantie en effectieve regelgeving in de financiële sector om te voorkomen dat dergelijke scheve verhoudingen in de toekomst doorgaan.
Het is nu aan de overheid om serieuze hervormingen door te voeren en vertrouwen terug te winnen bij zowel lokale als internationale investeerders. Alleen dan kan Suriname hopen op een evenwichtigere en duurzame economische ontwikkeling.
