Vier jaar na de COVID-19 pandemie die het dagelijkse leven in Suriname volledig ontwrichtte, blijven de gevolgen voor het onderwijs nog steeds voelbaar.
Tijdens de pandemie werden de scholen gesloten, waardoor duizenden leerlingen geen reguliere lessen konden volgen. Het afstandsonderwijs, dat in allerijl werd opgezet, bleek ondoeltreffend en is inmiddels volledig stilgelegd. Tot op heden ontbreekt echter een gedegen analyse van de impact op de ontwikkeling van de leerlingen.
Onderwijsdeskundige Dr. Maria W. uit haar zorgen over de aanhoudende problematiek. “Het gebrek aan een grondige evaluatie betekent dat we niet precies weten hoe ernstig de onderwijsachterstanden zijn en of de leerlingen weer in hun normale ritme zijn gekomen,” zegt Maria. “Het is een wijdverbreid probleem dat verstrekkende gevolgen kan hebben voor de toekomst van onze jeugd.”
Tijdens de crisis werd een nieuwe doorstroommodel geïntroduceerd om de leerlingen naar hogere klassen te laten doorgaan, maar dit zorgde voor veel chaos. “Veel leerlingen stroomden door zonder de nodige vaardigheden en kennis, wat het leerproces van henzelf en hun klasgenoten verstoorde,” legt Maria uit.
Gebrek aan data
Een van de schrijnende tekortkomingen is het gebrek aan data over de lange termijn effecten van het afstandsonderwijs en de pandemie op de ontwikkeling van de leerlingen. Educatieve instellingen, ouders en beleidsmakers opereren momenteel in een vacuüm, niet wetende hoe groot de schade is en welke stappen nodig zijn voor herstel. Hoewel sommige scholen initiatieven hebben genomen om de leerachterstanden in te halen, blijven er aanzienlijke verschillen in de kwaliteit en beschikbaarheid van aanvullende hulp.
Dr. Maria. W. , roept daarom op tot een nationale evaluatie en gecoördineerde inspanningen om het onderwijs te hervormen. “Het is van essentieel belang dat de overheid samenwerkt met onderwijsdeskundigen om een duidelijk beeld te krijgen van de situatie en gerichte maatregelen te nemen om verloren tijd en kennis in te halen,” concludeert ze. Zonder een gezamenlijke aanpak en gedegen analyse, dreigt een hele generatie Surinaamse leerlingen blijvende schade op te lopen in hun educatieve ontwikkeling.
