De onoverkomelijke polemiek is begonnen in aanloop naar de aanstaande verkiezingen. Het was te verwachten dat de NPS kritiek zou krijgen voor het verlaten van een schip in onweer. Het was ook te verwachten dat de NPS het verlaten van de coalitie zou gebruiken voor politiek gewin. Er is een Nederlandse uitdrukking dat luidt: “de ratten verlaten het zinkende schip’. De ratten schijnen aan te kunnen voelen dat er gevaar dreigt voor een schip, en verlaten het daarom tijdig zo een schip.
Dit feit heeft tot een eigenaardig bijgeloof geleid. Ouderwetse zeelieden meenden namelijk, dat de rattenkolonie van een schip ook deserteert, vóór dit nog zijn anker voor zijn laatste reis licht. Dit bijgeloof was zó sterk dat, toen in 1908 een groot zeilschip, de ‘Wray Castle’ (zie foto) zou uitzeilen voor een reis om Kaap Hoorn en voor het vertrek de ratten het schip ‘en bloc’ verlieten, ’s nachts ook een groot aantal leden van de bemanning deserteerde. Het schip verging niet. De oplossing van de desertie van de ratten was dat, terwijl het schip vroeger steeds graan laadde, nu een lading steenkolen werd ingenomen. Overdrachtelijk betekent de Nederlandse uitdrukking: de boel in de steek laten als men ziet dat het mis gaat. Zo kan personeel ontslag nemen, omdat het met de zaak verkeerd gaat. Of het kan ook dat een politieke partij weet dat de problemen zodanig zwaar zijn dat het moeilijk met de regering goed kan aflopen. En dat de regeerders die de rit uitzitten, politieke averij zullen lijden. En daarom verlaat men dan een coalitie om er niet mee te worden geassocieerd.
Wij vinden dat de opmerkingen van de voorzitter van de VHP wel terecht zijn en dat hij correct heeft kunnen aangeven waarom de NPS de coalitie heeft verlaten. Het was een populistische move van de NPS om de kritiek van de kiezer te vermijden. Deze move is afgedwongen door jonge politici die niet veel weet hebben van de geschiedenis van de NPS en de waarden en normen.
De huidige generatie politici zijn van een ander kaliber en hebben eigenlijk niet veel van doen met de NPS zelf, het zijn eerder opportunisten die hopen eens een keer in de regeercoalitie te zitten onder betere omstandigheden. Toegegeven moet worden dat de NPS niet de juiste waardering heeft gehad bij de toebedeling van de regeerverantwoordelijkheid in 2020. Zo had de vp- of de DNA-functie naar de NPS moeten gaan. Verder hadden ze over meer ministeries moeten gaan dan ze toebedeeld kregen. De ABOP had veel minder stemmen gehaald maar werd royaal toebedeeld met strategische ministeries waardoor we de gehele tijd een regering in een regering hebben gehad. Maar we hebben het eerder gezegd en zullen het herhalen: de NPS heeft weinig ingebracht en weinig bijgedragen.
De NPS heeft een gouden kans laten liggen, heeft alleen problemen benoemd maar geen werkbare oplossingen aangedragen. Het was gewoon meeliften en over het algemeen praten en hopen dat ‘Chan’ dan met zijn toverstok alle oplossingen verzint en alles oplost. Zowel de NPS als de ABOP zijn zogenaamde voetballers in het elftal geweest, spelers die deden alsof ze aan het voetballen waren, maar alle ballen langs lieten gaan. Het was dan aan de Pres en zijn jongens om alle gaten in de boot te dichten. Wij hebben hier vaker aangegeven dat wij het niet eens zijn met de houding van de NPS. De NPS heeft geen regeerverantwoordelijkheid geaccepteerd en heeft geen concrete punten die door haar zijn aangedragen en die door de president of de coalitie zijn afgewezen. Dan denken we bijvoorbeeld aan concrete zaken als huisvestingsprojecten, een maaltijdenprogramma voor alle scholieren met ontbijt en lunch, opvang van kinderen van werkende moeders en verbetering van de sociale zekerheid. We hebben het allemaal niet gehoord van de NPS.
Wat we wel hebben gehoord is dat het niet goed gaat in het land en dat er iets moet veranderen, maar niets concreets. We hebben het hier enkele keren gezegd en we zullen het blijven herhalen. NPS-voorzitter Rusland was in een gouden positie om voor de traditionele achterban van de NPS die te kampen heeft met een enorm huisvestingsprobleem, goede oplossingen te helpen aandragen. Hij was benoemd als staatsadviseur volkshuisvesting. Er zijn in die hoedanigheid door de NPS-voorzitter, noch door de overige politici van de NPS concrete, werkbare en direct uitvoerbare voorstellen gedaan aan de regering of aan de president. Men heeft dus alleen gezegd dat het niet goed gaat en de president moest dan met de oplossingen komen. We hebben de NPS-voorzitter uitgedaagd om
met geschreven voorstellen te komen en die te publiceren, want dat zijn alleen serieuze voorstellen voor een adviseur. Dat heeft de NPS-voorzitter niet kunnen doen.
Concluderend kun je dus stellen dat de NPS die uittreedt uit de coalitie, geen politieke visie heeft gehad in de samenwerking. Men heeft intern binnen de NPS de capaciteit niet of heeft dat niet kunnen mobiliseren om met concrete technische voorstellen vooral de sociale vraagstukken te tackelen met duurzame oplossingen, ook in de context van de internationale samenwerking.
De NPS geeft met het uittreden uit de coalitie vooral een brevet van ongeschiktheid aan zichzelf. In deze zit dus de NPS met een geloofwaardigheidsprobleem.
