Bij de totstandkoming van de onafhankelijkheid dachten Pronk en Den Uyl dat kapitaal Suriname zou helpen om zich te ontwikkelen immers Suriname beschikte over voldoende natuurlijke hulpbronnen. Echter geld, bauxiet, goud, hout en olie hebben geen ontwikkeling gebracht. Het blijkt nu dat er meer nodig is om ontwikkeling tot stand te kunnen brengen. Wat ontbroken heeft zijn mensen met kennis van het tot stand brengen van sociaaleconomische ontwikkeling. Het creools nationalisme heeft bijna zonder uitzondering het langst geregeerd sinds 1947. Zij zagen het als hun voornaamste taak te voorkomen dat de economische macht van de hindoestanen zou toenemen. Immers de politieke macht werd in toom gehouden door het kiesstelsel dat het creools nationalisme bevoordeelde. Dus zij maakten geen plannen om middelen te investeren in de verdiencapaciteit van het land.
Alle plannen plus financiering waren afkomstig van Nederland. De begroting was de buit. Het beste voorbeeld is de regering Venetiaan tussen 2000 en 2010. De economie verdiende in die periode meer dan 3.2 miljard Amerikaanse dollars, daarvan is nul centen geïnvesteerd in de verdiencapaciteit van het land. Ja want dan zouden de hindoestanen vooruitkomen. De NDP-regering tussen 2010 en 2020 heeft ook een economie beheerd die ca 3.2 miljard USD verdiende. Een even groot bedrag is verdampt van de rekeningen van de Centrale Bank. Daarvan onder meer plukken wij nu de zure vruchten. Weet u wat voor een effect een investering van 1 miljard USD, mits goed besteed, heeft in de economie. Het levert 300 miljoen USD aan exportopbrengsten, en 30000 werkgelegenheid op het bekwaamheidsniveau van de 40.000 man die te veel is bij de overheid.
Na de verkiezing van 25 mei 2025 wordt het niet automatisch beter
Als het tot stand brengen van economische ontwikkeling zo makkelijk was, dan zouden er nu geen arme landen meer zijn. Velen denken dat na de komende verkiezingen automatisch er een betere regering dan de huidige voor in de plaats gaat komen. Dat zal helaas een boze droom blijken te zijn omdat er geen automatismen werkzaam zijn wanneer het gaat om het tot stand brengen van economische ontwikkeling en vooruitgang. Derhalve wil ik u kiezer en lezer, wijzen op de volgende voorwaarden voor het verlaten van het pad van achteruitgang en afbraak en het betreden van het pad naar vooruitgang.
In de eerste plaats moeten er bestuurlijke hervormingen plaatsvinden en moet het presidentieel systeem, het stamhoofdsysteem, plaats maken voor de zuivere parlementaire democratie met een minister-president en ministers met eigen verantwoordelijkheid. In de huidige grondwet zijn ministers nergens verantwoordelijk voor, daarom maken zij er een janboel van. En de president speelt superman, maar alles mislukt. Regeren, opbouwen, vooruitgang brengen is teamwork en vereist inzicht in de economie, en bewezen capaciteiten op het vlak van organisatie planning en management, en economische ontwikkeling. En dus om te voorkomen dat wij alweer een allesbelovende super voorzitter krijgen als president die geen centimeter vooruitgang en voorspoed weet te brengen moeten wij de executieve president naar het kerkhof dirigeren. Ezels stoten zich niet twee keer aan dezelfde steen dus nu heeft u de gelegenheid om te bewijzen dat u geen ezel bent. De hervormingen moeten leiden naar degelijk bestuur.
Om de oude politiek te kunnen vervangen dient er een bundeling plaats te vinden van datgene wat zich aandient als alternatief. Het is echter zinloos om een aantal lege partijen bijeen te harken en te denken dat men daarmee de oude politiek naar huis kan sturen. De oude politiek dankt haar bestaan aan de patronagepolitiek, de politiek die Suriname vernietigd heeft.
Dus er zullen voorwaarden gesteld moeten worden aan de partijen die zich willen bundelen als alternatief. Alleen maken ze geen schijn van kans. De eerste voorwaarde is dat de wet die bundelen van politieke partijen verbiedt dat die wet bij het Constitutioneel Hof aangeklaagd wordt omdat het tegen de grondwet is, tegen het recht van vrije vereniging, tegen het recht van vrije verkiezingen, etc. en dan moet men zich niet verlaten op een partij alleen om het vuile werk op te knappen.
Als een logische consequentie zal men, dat zijn de partijen die willen bundelen, een team van deskundigen moeten benoemen om partijen te beoordelen op hun merites. En die merites zijn:
- verkiezingen waaraan men heeft deelgenomen en het aantal stemmen welke men heeft gehaald;
- aantal contributie betalende leden van de partij;
- partijprogramma;
- ontwikkelingsplan om de sociaaleconomische crisis uit te bannen en de economie te brengen op het pad van vooruitgang en ontwikkeling;
- een kwantificering van de financiële consequenties van eerder genoemde ontwikkelingsplan;
- een cv van het belangrijkste kader van de partij;
- etc.
Het bovenstaande moet de basis verschaffen voor een omwenteling van patronagepolitiek naar nationaal progressieve politiek. Dus pas als de oude politiek bij de komende verkiezingen verslagen is, kan je beginnen te werken aan ontwikkeling en vooruitgang.
Dan zullen achtereenvolgens de volgende activiteiten in sneltreinvaart moeten plaatsvinden:
- benoeming interim president;
- vervanging Grondwet;
- benoeming premier en de niet executief president;
- samenstelling van een technocratenkabinet;
- vaststelling regeerprogramma en ontwikkelingsplan;
- uitvoering regeerprogramma en ontwikkelingsplan.
De hier eerder genoemde activiteiten moeten ruim voor de verkiezingen goed voorbereid zijn door een team van politici en hun adviseurs. Na de verkiezing zal er geen tijd zijn om zaken nader uit te zoeken. Want het publiek zal eisen dat aan de steeds slechter wordende sociale omstandigheden een einde wordt gemaakt. Dus het wordt vanaf dag één all hands on deck.
Richard B Kalloe
