Hij vroeg om geduld en vertrouwen, maar kreeg ongeduld, wantrouwen, protestacties, smerige trucs en tegenwerking. Als excuus voor het volk kan worden aangegeven dat het gros reageerde uit angst voor veranderingen en gebrek aan inzicht.
Vooral met zijn verkiezingsslogan,’ wo set eng,’ werd hij continu bespot. Het volk was namelijk gewend dat politici tijdens de verkiezingen mooie opzwepende slogans riepen die achteraf niet werden waargemaakt. Santokhi was de uitzondering op de regel. Zijn ‘wo set eng,’ berustte op een goed doordacht stappenplan van vier fasen, dat achteraf wel is waargemaakt.
Hij gaf toe aan de smeekbede van de zittende regering om het stokje vervroegd over te nemen en werd als dank geconfronteerd met de opzettelijke last minute benoemingen van vele ambtenaren hetgeen zijn taak verzwaarde. Maar de grootste vijand waar Santokhi mee geconfronteerd werd, was oud corrupt personeel. Hij stelde zich positief op en verkondigde dat hij met iedereen wilde samenwerken maar dat kwam hem duur te staan. Mensen uit de vorige regering werkten tegen en saboteerden in ‘t geniep. Pogingen om achteraf deze figuren eruit te werken, was a hell of a job. Ook werd hij tijdens zijn hele regeerperiode geconfronteerd met chantagepolitiek.
Geen enkele president heeft zo’n moeilijke en zware start hoeven maken. Gelukkig gooide hij het bijltje er niet bij neer. Hij bleef van de stenen die naar hem werden gegooid een brug naar het volk toe bouwen.
Bigi skwala bin sekie a regeerboto, maar ondanks vele angstige momenten, bleef de kapitein aan het stuur met het resultaat dat a boto no soengoe.
Hij heeft deskundigheid ingezet en elk kapot instituut aangepakt. Natuurlijk zullen er altijd mensen zijn die dit zullen ontkennen en naar stokken blijven zoeken om de hond mee te slaan, gif rond te strooien, smerige trucs te lanceren, maar die mensen kunnen worden afgedaan als rancuneus.
Natuurlijk was tijdens deze regeerperiode, niet alles rozengeur en maneschijn. Waar mensen werken, worden er fouten gemaakt. Mistakes are the proof that you are trying.
De eerste fout was Brunswijk als vice te handhaven. Een crimineel mag nooit zo’n belangrijke functie vervullen. Officieel is de taak van de vice- president toezicht houden op de ministers maar Brunswijk heeft vanaf het begin laten zien dat hij niet tegen deze taak was opgewassen en de president had moeten ingrijpen. Er was genoeg kader in de ABOP die deze taak hadden kunnen vervullen. Het wangedrag van de vice president was schering en inslag, de president had moeten ingrijpen. Hij had ook nooit moeten toestaan dat Brunswijk achteraf de post op staatsolie van NPS afpakte en hij had het ontslag van Pokie niet moeten accepteren en Leo Brunswijk op EBS niet moeten handhaven, geen baan voor zijn zoon moeten regelen. Kortom er waren vele voorvallen waar hij had moeten ingrijpen of zijn gezag had moeten laten gelden en dat deed hij niet. Daarom werd de president vaak, terecht, gebrek aan daadkracht verweten.
Toch zouden we ons moeten afvragen of de opstelling van de president echt voortkwam uit gebrek aan daadkracht of om ons land te beschermen. Misschien moest hij steeds kiezen tussen twee kwaden en elke keer aan de redding van het land prioriteit gaf? Ingrijpen zou betekenen dat het land in de oude rotzooi bleef hangen en de chantage pikken zou betekenen werken aan de redding van het land ( bijv. schuldsaneringen). Kortom er komt zoveel bij kijken dat, aan de zijlijn staan en oordelen en verwijten maken misschien niet terecht is.
Deze regeerperiode was niet gemakkelijk, niet voor de regeerders maar ook niet voor het volk. Men had in eerste instantie moeten kiezen tussen samenwerken met de NDP of de ABOP. En omdat de NDP debet was aan het faillissement van het land, was men genoodzaakt voor de ABOP te kiezen. Tijdens de rit bleek jammer genoeg steeds weer dat het geen goede keus was geweest. Maar eenmaal in het schuitje moest men doorvaren.
Achteraf kunnen we alleen maar dankbaar zijn dat ons land niet is afgegleden naar een tweede Haïti. Deze president heeft gedurfd om te doen wat geen enkele andere president heeft gedurfd. Hij heeft, ondanks de dreiging van stemmenverlies, zware maatregelen genomen en ondanks protestacties doorgezet.
We zijn er nog lang niet. De schrik zit het volk nog steeds in de benen maar er is stabiliteit en hoewel duur, zijn de schappen in de winkels niet leeg.
Ik hoop alleen vanuit de grond van mijn hart dat niet, zoals bij Bouterse, achteraf zal blijken dat het land op de pof heeft geleefd en dat de stabiliteit slechts schijn is en dat vooral onze inkomstenbronnen niet zijn verkocht aan China. Deze president heeft moed en doorzettingsvermogen getoond. Laten we hem niet beoordelen op gemaakte fouten maar op het aantal keren dat hij viel en niet bleef liggen, maar weer opstond en doorzette. Een gemaakte fout kan een leerrijke les zijn. Hij moet de kans krijgen om het werk waar hij aan begonnen is af te maken en laten zien dat hij van zijn fouten heeft geleerd.
The only real mistake is the one from which we learn nothing.
Josta Vaseur
