Volgens sociologe Anita maakt de huidige regering een kapitale fout met haar economische beleid, gericht op het uitmelken van de middenstand. Deze groep, die de ruggengraat vormt van de economie door hun bijdrage aan de belastinginkomsten, wordt nu gedwongen om af te zakken naar het niveau van sociaal zwakkeren.
“Hoe ongemakkelijk het ook klinkt, arme mensen betalen geen belasting. De belastingbetaler is voornamelijk de middenstander”, stelt Anita.
Door hun ‘stukje levensgeluk’ weg te nemen, doet de staat meer kwaad dan goed.
De regering, met een zwaar rechtsgeoriënteerde benadering, lijkt geen rekening te houden met burgers die jarenlang bijgedragen hebben aan de samenleving en nu door beleid in armoede worden gestort. Deze benadering heeft niet alleen directe gevolgen voor de middenklasse, maar ondermijnt ook de hele sociale structuur van het land. Verminderde consumentenuitgaven leiden tot verminderde bedrijfsinkomsten en werkgelegenheid, terwijl de staat ook haar eigen inkomstenbron aantast.
De economische en sociale impact is duidelijk: verhoogde armoede, sociale onrust, en een stagnatie in innovatie en investeringen.
Dit beleid is als een economische zelfmoord, waarbij de regering niet alleen de bedrijven laat vallen, maar ook de hele samenleving in gevaar brengt. Het is een kortzichtige aanpak die de lange termijn gezondheid van de economie en het welzijn van haar burgers negeert.