Fatima, een sociologe-politicologe, kaart een cruciaal tekort aan binnen hedendaags leiderschap: de afwezigheid van een authentieke, lokale en regionale visie. Zij constateert dat veel zogenaamde leiders, zowel uit het verleden als het heden, falen in het ontwikkelen van een onderscheidende houding over mondiale en regionale kwesties, waardoor hun impact op het wereldtoneel beperkt blijft.
Mia Mottley
Ze haalt Mia Mottley, de leidsger van Barbados, aan als een uitzonderlijk voorbeeld van hoe visie het mogelijk maakt voor een klein land om op te vallen op het wereldpodium. Mottley’s toespraken en standpunten trekken wereldwijde aandacht, van grote televisienetwerken tot universiteiten. Mottley benadrukt dat, hoewel Barbados geen grote, machtige natie is, het land toch een plek in de wereld kan veroveren door middel van visie en stem.
Irfaan Ali
Ook president Irfaan Ali van Guyana wordt door Fatima belicht als een leider die internationaal opvalt, mede dankzij de recente olievondsten. Echter, Ali’s constante standpunten en bereidheid om wereldleiders te wijzen op onrechtvaardigheden, onderstrepen zijn vermogen om een impactvolle stem te zijn op het wereldtoneel.
Beperkte invloed leiders Suriname
Fatima bekritiseert de lokale leiders van Suriname voor hun beperkte invloed, die zelden verder reikt dan Den Haag. Volgens haar hebben deze leiders het land in zijn ontwikkeling belemmerd door zelfverheerlijking, en Suriname in een ruïne achtergelaten.
Zelfs hedendaagse leiders die proberen zichzelf op te dringen in situaties zonder daarvoor erkenning te krijgen, worden snel vergeten omdat ze geen significante regionale of wereldvisie achterlaten. Ze onderstreept dat een sterke visie essentieel is voor kleinere naties om zich te onderscheiden en invloedrijk te zijn in een complexe wereld.
