In Suriname is een beetje heisa ontstaan met betrekking tot een bitcoin fabriek of ‘mijn’ die zou zijn geopend op het terrein van Paranam waar Suralco eens haar operations had. Die ophef had ook te maken met 2 megawatt elektriciteit die aan het bedrijf zou worden geleverd. Er is door media gemeld naar de EBS en die heeft aangegeven dat op de correcte manier inderdaad stroom aan een bedrijf is geleverd dat zich zou bezighouden met wat beweerd wordt ‘bitcoin mining’.
De EBS heeft aangegeven dat de activiteiten van het bedrijf al een jaar lang gaande zouden zijn en dat bijzonderheden van de activiteit het elektriciteitsbedrijf niet regarderen. Ze hebben gewoon op de reguliere manier het bedrijf op het net aangesloten.
Nu is er ook veel ophef over de geheimzinnigheid waarmee de opening van het bedrijf gepaard zou gaan. Het is nu eenmaal zo, dat wanneer high profile bedrijven in het land worden geopend, de regering daaraan toch enige ruchtbaarheid geeft. Dan wordt aangegeven hoeveel investeringen ermee gepaard zijn gegaan en dat dit goed is voor de economie. En dat investeerders vertrouwen hebben in de economie van het land. Tegelijkertijd wordt dan ook gemeld hoeveel arbeidsplaatsen in het bedrijf worden gecreëerd en dat het dan goede banen zijn die in het land ontstaan. Dat is hier dus inderdaad niet het geval geweest. Een zaak waarover critici ook vallen, is dat niet bekend is door wie het bedrijf is opgericht en wat de betrokkenheid in het geheel is van de regering. Nu wordt beweerd dat mensen dichtbij de president iets te maken zouden hebben met de oprichting van het bedrijf en het management daarvan.
Het doet ons denken aan de cassavefabriek die door de vorige regering wat opgericht en ook door soortgelijke ontwikkelingen op een fiasco is uitgelopen. De regering heeft tot nu toe geen helderheid gegeven in deze zaak. Door critici wordt gewezen op pogingen van bedrijven die de regering heeft geprobeerd hier in het land te brengen en die allemaal zijn mislukt, omdat het bedenkelijke deals waren. Genoemd worden de stikstoffabriek die zou worden opgericht en twee pogingen om een bedrijf Surfin op te richten.
Bitcoins zijn bekend in Suriname, omdat mensen die op FB zitten regelmatig verzoeken krijgen van verzoeken van bitcoin dealers. Het zijn dan mensen met Surinaamse familienamen die beweren in Dubai te wonen. Bitcoin mining is een begrip dat niet elke dag valt en redelijk onbekend is in Suriname. Het is in de wereld wel een bekend begrip. Bitcoin mining is het proces waarbij transactiegegevens worden toegevoegd aan Bitcoins. Daarvoor is een ‘mijnbouwplatform’ nodig. Daarvoor zijn computersystemen nodig die de noodzakelijke berekeningen uitvoeren. Dit digitale ‘grootboek’ heeft een overzicht van eerdere transacties en wordt blockchain genoemd.
Bitcoin mining is een heel ingewikkeld proces. Het is zo ingewikkeld dat het heel gemakkelijk kan leiden tot illegale business, vooral in een land als Suriname dat niet veel kennis draagt van dit systeem. Het is dus ook bekend wie de ingenieurs zijn in het bedrijf en uit welk land ze komen. Het primaire doel van bitoin mining is om de geschiedenis van transacties vast te leggen. Daarvoor worden de blockchains gedownload en geverifieerd. Mining is ook het mechanisme dat wordt gebruikt om Bitcoins in het systeem te introduceren.
Bitcoin mining wordt zo genoemd, omdat het lijkt op het delven van andere grondstoffen: het vergt inspanning en het maakt langzaam nieuwe eenheden beschikbaar voor iedereen die wil deelnemen.
Suriname heeft op zich geen formeel standpunt met betrekking tot bitcoins. Bitcoin (afgekort BTC) is wat we noemen een cryptovaluta. Het is de eerste gedecentraliseerde digitale munt die zonder centrale bank of een centrale beheerder werkt. Het netwerk is peer-to-peer en de transacties gebeuren tussen de gebruikers onderling, zonder tussenpersoon. Deze transacties worden door een cryptografisch algoritme nagekeken via zogenaamde nodes. Deze transacties worden opgeslagen in een openbare gedistribueerde database. Deze zijn bekend als een blockchain. Aan de blockchain wordt gemiddeld eens in de 10 minuten een blok toegevoegd. Bij elk blok wordt een bedrag aan bitcoins in omloop gebracht volgens een zodanig vast schema dat er nooit meer dan 21 miljoen bitcoin kunnen zijn. Dat is een maximum. De Bitcoin vervult de functies van geld als betaalmiddel, oppotmiddel en beleggingsmiddel. De Bitcoin beoogt in de eerste plaats een digitaal betaalmiddel of ruilmiddel te zijn. De tweede functie is die van oppotmiddel.
Voorstanders van Bitcoin zien een voordeel in het feit dat het maximale aantal bitcoins beperkt is, waardoor de bitcoin schaars blijft en minder gevoelig zou zijn voor inflatie.
Ten derde is bitcoin een manier om te beleggen en te speculeren. Het is dus in elk geval duidelijk dat de business van bitcoins nog veel voorstellingsvermogen vergt en dat het op gegeven moment als het niet goed wordt aangepakt, controversieel kan zijn. De regering zou er toch goed aan doen om openheid van zaken te geven.
