Wandana is modiste of kleermaakster, zoals velen het ook zeggen in het dagelijks leven. “Een modiste zijn is niet makkelijk, waar ik dacht klanten te hebben is het nu ook anders. Het beroep is nu een uitdaging, naast alle concurrenten weet je niet meer waar je moet beginnen”, zegt Wandana in gesprek met Dagblad Suriname. “Aan het eind dacht ik niet eens dat ik een modiste zou zijn, maar door de tijd heen is dat maar gebleven en iets waarvan ik kan leven en waaraan ik kan verdienen. Ik vind wat ik doe ook van belang.”
De modiste zegt, dat modiste zijn in haar familie van generatie op generatie is gegaan, maar denkt dat het bij haar wel stopt. “In de schoolbanken had ik andere dromen, om een agent te worden, maar door de tijd heen ben ik mezelf juist meer gaan verdiepen in het stikken van kleren. Nadat mijn moeder het opgaf besloot ik alles over te nemen. Maarm de tijd verschilt van vroeger, nu heb je heel wat concurrenten en daarnaast zit je ook vaak met bestellingen die niet af worden gehaald.”
Wandaan geeft aan dat zij kleding maakt voor haar kleine boetiek. Maar eerst begon ze met het stikken van kleding voor ambtenaren, particuliere werkers, schoolgaanden en voor speciale gelegenheden. *De klant komt bij mij en geeft aan wat hij of zij wil. Ik neem de maat op en geef een dag door wanneer het af is. En dan heb je ook kleine werkjes waarbij je voor klanten bijvoorbeeld even een broek moet stikken die gescheurd is of te lang is. In dit vak heb je de volle aandacht nodig en je tijd, daarnaast moet je ook heel goed werken”, zegt Wandana.
“Want wat jij levert geeft aan hoe jij omgaat met je klanten en hoe je werkt. Door de jaren heen heb ik ook verschillende mensen leren kennen. Je hebt mensen die je ondersteunen en meer klanten voor je brengen, klanten van je nemen, vriendelijk zijn, zich niet aan hun afspraken houden en anderen die met je meeleven. Ik denk dat bij elk vak of beroep je mensen ontmoet die anders zijn. Maar, ook je eigen familie.”
“Mijn beroep staat nu als het ware op het spel door de vele concurrenten waaronder kledingzaken en andere kleine ondernemers. Maar dat schrikt mij nu niet af, ik geef niet op, maar moet wel kijken naar wat ik anders in het leven kan doen.”
De modiste geeft aan dat zij drie kinderen heeft en geen van de kinderen is geïnteresseerd in haar vak. “Al mijn kinderen hebben verschillende dromen en ik ondersteun ze om voor hun dromen te gaan en ben ervan overtuigd dat het modiste werk bij mij stopt.”
“Het leven is heel moeilijk en ik kijk ook als kleine onderneemster waar ik kan helpen. De situatie blijft maar erger worden en daarnaast blijft de ontwikkeling ook achter. Ik hoop dat het in de toekomst beter wordt, het modiste werk stopt misschien bij mij, maar ik hoop dat er mensen zijn die het vak levend zullen houden”, benadrukt Wandana. “Het is iets voor jezelf en je kunt er aan verdienen. Het geeft je ook een goed gevoel vooral na het zien van de uitdrukking op het gezicht van klant bij het zien van het werk dat je hebt geleverd.”
TM
