Er is een zeer interessant bericht in de media verschenen met betrekking tot de burgerluchtvaart in Suriname. Daarbij zou ook de kwaliteit van de diensten van de SLM zijn besproken. Bij burgerluchtvaart denken we aan onze waakhond, de CASAS, maar ook de NV Luchthavenbeheer. Op Surinaams grondgebied vliegen verschillende luchtvaartmaatschappijen en technisch gesproken is de staat geen verantwoording verschuldigd over de kwaliteit van de SLM. Dat is een staatsbedrijf en maakt onderdeel uit van de private sector, de overheid is wel de enige aandeelhouder van dit bedrijf.
Er zouden problemen zijn met de vliegtuigen waarmee de SLM vliegt. Het is opvallend dat de SLM telkens met fanfare toestellen binnenhaalt en een nieuwe look geeft, maar in de media of vanuit het maatschappelijk middenveld is er nooit een kritisch stuk over de verwachtingen die mogen bestaan van zo’n vliegtuig. Wij hadden de indruk dat het beter ging met de SLM, vooral de betrouwbaarheid, maar er schijnen zich weer vertragingen voor te doen. Dat maakt dat velen toch voor de KLM kiezen. Deze maatschappij is flink duurder op de Mid-Atlantische route dan de SLM.
Door CASAS wordt geklaagd over het beschikbaar hebben van kader. Waarschijnlijk is het kader weggetrokken. Om wat voor kader het gaat, is ook nog onbekend. Er wordt gesproken over inspecteurs, dan denken we onafhankelijke deskundigen die de vliegwaardigheid van vliegtuigen verifiëren. Maar het kan ook dat men bedoelt de air traffic controllers waar er geruime tijd problemen zijn. Dat heeft geleid tot verschillende stakingen en het uitwijken van vliegtuigen naar onder andere buurland Frans Guyana.
De problemen in de luchtvaartsector hebben voor een belangrijk deel ook te maken met de sturing en kennelijk het kadergebrek bij het ministerie van TCT. Dit ministerie is altijd misbruikt om vrienden en familie te accommoderen. De problemen in elk segment van de transportsector zijn duidelijk aanwezig. Er wordt aangegeven dat de veiligheid in de burgerluchtvaart, vergeleken met de rest van de regio, slecht is in Suriname. Dat heeft ook te maken met de kwaliteit van de binnenlandse luchtvaart. We hebben namelijk in Suriname een paar ongevallen gehad en bedrijven waren ook op de blacklist.
De burgerluchtvaart bestaat uit alle niet-militaire luchtvaart, en wordt verdeeld in de particuliere luchtvaart en de commerciële luchtvaart. De meeste landen in de wereld zijn lid van de International Civil Aviation Organization (ICAO) en werken samen in deze organisatie om gezamenlijke standaarden en regulaties te vormen. Suriname is ook lid van deze organisatie.
Bij de vliegveiligheid wordt onderzoek gedaan naar vliegrampen, en op de preventie van zulke rampen in de toekomst door regulatie, opleiding en training.
De Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO) is een gespecialiseerd agentschap van de Verenigde Naties dat de principes en technieken van de internationale luchtvaart coördineert en de planning en ontwikkeling van het internationale luchtvervoer bevordert om een veilig en ordentelijk luchtvervoer te garanderen. groei. De ICAO-raad neemt normen en aanbevolen praktijken aan met betrekking tot de luchtvaartnavigatie, de infrastructuur ervan, vluchtinspectie, het voorkomen van onwettige inmenging en het faciliteren van grensoverschrijdende procedures voor de internationale burgerluchtvaart. De ICAO definieert de protocollen voor onderzoek naar vliegtuigongevallen die worden gevolgd door transport veiligheidsautoriteiten in landen die het Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart hebben ondertekend. Suriname heeft dit verdrag ook geratificeerd. Dit is de basis voor Suriname voor de internationale samenwerking.
De Air Navigation Commission (ANC) is het technisch uitvoerende orgaan van de ICAO-raad dat verantwoordelijk is voor het Verdrag van Chicago. ANC ontwikkelt en beveelt minimale ICAO-standaarden aan die verband houden met deze bijlagen. Om de lopende ontwikkelingen te beoordelen en/of af te ronden, komt de commissie drie keer per jaar bijeen. Juridisch vertegenwoordigen de commissarissen echter niet de belangen van hun staat of een bepaalde staat of regio.
De ICAO standaardiseert ook bepaalde functies voor gebruik in de luchtvaartsector, zoals het Aeronautical Message Handling System (AMHS). Elk land zou moeten beschikken over een toegankelijke Aeronautical Information Publication (AIP). Landen zijn verplicht hun AIP-handleidingen elke 28 dagen bij te werken en zo voor elk land definitieve voorschriften, procedures en informatie over het luchtruim en luchthavens te verstrekken. De ICAO-normen schrijven ook voor dat tijdelijke gevaren voor vliegtuigen regelmatig moeten worden gepubliceerd.
ICAO is actief op het gebied van infrastructuurbeheer, waaronder systemen voor communicatie, navigatie en bewaking/luchtverkeersbeheer, waarbij gebruik wordt gemaakt van digitale technologieën (zoals satellietsystemen met verschillende automatiseringsniveaus) om een naadloos mondiaal luchtverkeersbeheersysteem in stand te houden. ICAO heeft normen gepubliceerd voor machinaal leesbare paspoorten.
Suriname dient haar samenwerking met de ICAO op te schalen om haar burgerluchtvaartproblemen op te lossen.
