De leider van een van de 6 marronstammen in Suriname, de Kwinti’s, heeft zijn stem laten horen over het sociaal-economisch leven van de leden van de gemeenschap. Hij verwijst naar economische activiteiten in de agrarische sector die tijdens de binnenlandse oorlog zijn vernietigd. Het opperhoofd roept de hulp in van de regering van Suriname, zodat het economisch leven in en rondom de gemeenschappen op een hoger plan komt te liggen.
De leider verwijst naar de infrastructuur die de gemeenschappen ontsluit. Hij verwijst ook naar de haperende gezondheidszorg en onderwijs en de gebrekkige agrarische sector. Het opperhoofd wil werkgelegenheid, productie en economische groei.
De Kwinti (Kwiinti) gemeenschap werd gevormd door gevluchte slaven die sinds de 17de eeuw het oerwoud introkken. In 1760 weigerden de Kwinti, net als de Aluku, zich aan te sluiten bij een vredesverdrag met de Sociëteit van Suriname. Hun leefgebied ligt langs de rivier de Coppename en aan de Boven-Saramacca. In 1887, 24 jaar na de afschaffing van de slavernij, werden de Kwinti’s pas als vrije mensen erkend. De Kwinti leven in het noorden van het meest zuidelijke en grootste district Sipaliwini.
Te Witagron, onderdeel van het woon- en leefgebied van de Kwinti, is er een post van de Medische Zending. In 1975-76 werd een brug over de Coppenamerivier gebouwd ter vervanging van de pontonveerboot. In 1987, tijdens de Surinaamse Binnenlandse Oorlog, werd Witagron gedeeltelijk verwoest. Na de oorlog werd het dorp herbouwd door de Stichting Wederopbouw Witagron met steun van UNDP (Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties). Het dorp ligt op een belangrijke locatie, omdat het de toegangspoort is tot het Centraal Suriname Natuurreservaat. Het is ook vlakbij de Raleighvallen, die ook een belangrijke toeristische trekpleister is, alsook de Voltzberg.
Wij denken dat de Kwinti een deel van hun ontwikkeling moeten linken aan de economische activiteiten in deze 2 gebieden. Het gaat in beide gevallen om een specifieke vorm van toerisme. Het is opvallend dat het opperhoofd niet over deze 2 duurzame projecten heeft gesproken. Een zekere meneer ‘Jan S.’ die op bezoek was in het gebied als toerist, schreef op Tripadvisor in 2013, 11 jaar geleden, een review. “Ik ben op veel plekken in Suriname geweest, maar dit was de mooiste plek die ik ooit heb gezien”, schreef Jan. “De Voltzdome (Voltzberg) is 240 meter hoog. Het is een indrukwekkend uitzicht over het regenwoud en het is een super mooie wandeling er naartoe. We hebben de tour geboekt op www.raleighvallen.com (Jenny Tours). De reisleider is eigenlijk afkomstig uit de Marron-stam de Kwinti, zij woonde (vroeger) in het nabijgelegen dorp Witagron. De gids is erg hartelijk en heet je welkom bij haar familie en de lokale bevolking. Met veel passie vertelt ze je over de lokale tradities, flora en fauna, de Raleighvallen en de Voltzdome. Wij raden deze rondreis echt iedereen aan die Suriname bezoekt. En we hielden van de lokale meerval de Anjoemara, die Jenny zo aardig voor ons had gekookt.”
Dit soort reviews geven aan dat er een markt is die nog goed aangeboord moet worden. De kansen liggen bij duurzame ontwikkeling met name toerisme, lokale kunstnijverheid en uiteraard ook het telen van lokale specifieke producten met een goede productaanduiding waarvoor dan een markt in het buitenland ontstaat.
We herinneren ons dat te Witagron ook de 12de verbrandingsoven binnen het milieuplan van de vorige regering, in gebruik werd genomen. Het lag in de bedoeling om landelijk een totaal van 30 van deze ovens te hebben. Er is door het opperhoofd geklaagd over de infrastructuur, maar dat is niet nieuw. In 2021 werd bericht dat de weg naar Witagron, die leidt naar de leefgemeenschappen van de Kwinties, in zeer slechte staat verkeert. De dorpelingen schoven de schuld in de schoenen van houttransporteurs die actief waren in het gebied. Ook de staatsbus die naar het gebied ging of gaat, reed toen niet vanwege de wegconditie. Dit maakt dat de bewoners zich niet konden verplaatsen van en naar Paramaribo. We kennen nog de taferelen van vorig jaar waar trucks in het binnenland in brand werden gestoken. Hier speelden toen dezelfde gevoelens. De gebieden werden leeggehaald en kapot gemaakt, zonder dat ondernemers het zagen en uit zichzelf iets ondernamen.
Enkele jaren terug hebben we ook gelezen dat personen afkomstig uit deze gemeenschappen van de Kwinti met elkaar overhoop lagen om de houtkap. Er zouden grote economische belangen spelen waardoor het dorp in tweeën zou zijn verdeeld. Het zouden eigenlijk stedelingen zijn die het dorp in tweeën zouden hebben gesplitst. Witagron zou zo een dorpskas hebben, en daaruit moet de ontwikkeling van bijvoorbeeld de kinderen worden gestimuleerd. Die moeten naar school gaan en doorstuderen om dan in hun dorp een rol van betekenis te kunnen spelen en de lokale economie te versterken.
De regering heeft hele ministeries om deze gemeenschappen bij te staan. Er zijn in de wereld heel veel instituten met geld om deze gemeenschappen bij te staan. De kern ligt in het behoud van de cultuur en leefwijze, het voortbestaan van de unieke lokale economie, de bundeling van de producenten, de bescherming van de lokale arbeiders en de scholing van de nieuwe generatie.
