Wat het precieze effect van het bezoek van een grote delegatie aan China zal zijn, zal later blijken. Tot nu toe hebben we bijvoorbeeld niets vernomen over investeringen die in Suriname moeten plaatsvinden. Er wordt gesproken over schuldherschikking met China, maar het is bekend dat het werk achter de schermen is gedaan en niet gedaan is door de delegatie. Er is in de media aangegeven dat er 9 overeenkomsten zijn getekend met China, maar de concrete output van deze overeenkomsten is nog een groot raadsel. Dat zijn juist zaken die eenvoudig in een persbericht kunnen worden vermeld. Ook dient te worden aangegeven welke sectoren in Suriname van de investeringen zullen. En uiteraard moest al duidelijk zijn wat het effect van het bezoek zal zijn op het bbp en het aantal banen dat dit bezoek uiteindelijk zal scheppen.
Al deze zaken zijn nog onbekend en dat komt, omdat deze zaken gewoon niet belangrijk zijn voor de regering van Suriname. In de delegatie zagen we bijvoorbeeld de minister van NH en dan denken we aan de mining sector en de overname van Rosebel Gold Mines door Zijin. De media zijn nog onwetend, maar er zijn al in de wandelgangen geluiden die aangeven dat de nieuwe eigenaren aan het snoeien en knippen zijn. De sfeer wordt zo nu en dan als intimiderend ervaren en degenen die de druk niet aankunnen zullen hun baan opgeven. In deze moet opgepast worden voor de vervanging van Surinaams kader door vreemdelingen.
Wat de meerwaarde van het opnemen van de NH-minister in de delegatie was, is niet geheel duidelijk. Dit komt, omdat de hele reis naar China niet helder en duidelijk is. Er is geen openheid vanuit de zijde van de regering. Wij gaven eerder aan dat de grote investeringen in de Caribbean niet in Suriname plaatsvinden. Bovendien hebben we onze bezorgdheid ook geuit met betrekking tot de corruptie in Suriname en hoe er niet opgetreden wordt, ondanks internationale rapporten.
Een zaak die concreet wel in het nieuws is geweest, is het verzoek van Suriname en Guyana aan China om de brug over de Corantijnrivier te financieren. Op dit bericht is er ook kritisch gereageerd, want het zou moeten gaan om een lening die door de landen moet worden terugbetaald. Dit alles terwijl de huidige regeercoalitie het aangaan van leningen heeft bekritiseerd.
Wat we graag hadden gelezen is dat Chinese bedrijven de ontwikkeling van de landbouwsector in Suriname zouden ondersteunen. Suriname zit echter met een groot probleem en dat is dat de regering niet bereid is om te ontbossen om bos om te zetten in landbouwgebied. Suriname heeft dus geen mogelijkheid om agrarische productie te vergroten. De economische doelen van Suriname, bijvoorbeeld van een voedselschuur, moeten worden bijgesteld.
Wij hebben eerder hier aangegeven dat Suriname geen bekende voordelen heeft van de status van carbon negatief land. Het is nog altijd puur voor de sier. We lezen dat de belastingen in Suriname de middelen niet kunnen ophalen die geprojecteerd zijn, maar aan de andere kant kan de basis van de economie ook niet worden verbreed. Wij denken dat Suriname wel over moet gaan tot grootschalige landbouw voor de export. China wil de komende vijf jaar de landbouwsector moderniseren. De productie en voedselkwaliteit moeten omhoog. Daarnaast zet de Chinese overheid in op zaadveredeling en fokprogramma’s voor varkens. Dat blijkt uit het 14e vijfjarenplan voor landbouw en plattelandsstrategie dat onlangs is gepresenteerd. China wil zelfvoorzienend worden op het vlak van uitgangsmateriaal en investeert daarom in veredeling en fokprogramma’s. Ook de ontwikkeling van landbouwmachines heeft prioriteit. Tegelijkertijd wordt de ontwikkeling van de plattelandseconomie en milieu gestimuleerd om armoede op het platteland tegen te gaan. De versnelde modernisering van de landbouwproductie richt zich met name op graan, katoen, oliehoudende zaden, suiker en vlees. China wil een landbouwareaal van 120 miljoen hectare behouden en de opbrengst per hectare verhogen. Er komt strenge wetgeving om het omzetten van landbouwgrond naar andere functies tegen te gaan.
Ook in de dierlijke sectoren heeft China ambities met fokprogramma’s voor varkens, pluimvee, runderen, schapen en aquacultuur, zodat deze sectoren zich verder kunnen ontwikkelen. Daarnaast wil China ook vishavens aanleggen en moderniseren. Mogelijk biedt dit kansen voor buitenlandse veredelingsbedrijven en installatiebedrijven. Ook de agrologistiek wil China moderniseren, om zo de kwaliteit te verhogen en voedselverliezen in productie, distributie en verwerking tegen te gaan. Tegen 2025 wil China vijfhonderd demonstratieparken hebben van agro-industrie met moderne agrifoodbedrijven.
Suriname kan van deze doelen profiteren en zelf zijn productieplannen uitvoeren. Hopelijk zijn er ook landbouwovereenkomsten met China getroffen en worden de universiteit en Natin daarbij betrokken.
