In Suriname heerst al jarenlang zorg over het illegaal gebruik van kwik en andere chemicaliën in de goudwinning. Ondanks brede bekendheid met het probleem en herhaaldelijke gesprekken hierover, lijkt er vanuit de overheid weinig actie te worden ondernomen om de burgers te beschermen tegen de gevolgen van deze praktijken. Er worden geen testen uitgevoerd op vissoorten die in het binnenland voorkomen en ter consumptie worden aangeboden, ondanks de bekende risico’s van kwikvergiftiging.
Deze nalatigheid brengt potentieel ernstige gezondheidsrisico’s met zich mee voor de lokale bevolking, waarbij de effecten van kwikvergiftiging niet direct zichtbaar zijn. Deze situatie roept vragen op over de inzet van de Surinaamse autoriteiten om hun burgers effectief te beschermen tegen de gevaarlijke effecten van kwik in het milieu.
Een recente studie heeft alarm geslagen over de aanwezigheid van potentieel schadelijke ‘forever chemicaliën’, bekend als PFAS, in zeevruchten zoals garnalen en kreeften. Deze chemicaliën zijn gekoppeld aan ernstige gezondheidsrisico’s zoals kanker, onvruchtbaarheid en geboorteafwijkingen.
Onderzoekers van Dartmouth College ontdekten dat ‘bodemvoeders’ de hoogste niveaus van PFAS bevatten na het testen van verschillende zeevruchten uit New Hampshire. Ondanks de waarschuwingen benadrukken de onderzoekers dat zeevruchten waardevolle bronnen van magere eiwitten en omega-vetzuren blijven. Ze pleiten voor een bewust evenwicht tussen de risico’s en voordelen bij de consumptie van zeevruchten, met speciale aandacht voor kwetsbare groepen zoals zwangere vrouwen en kinderen.
PFAS zijn overal in het milieu aanwezig en het is moeilijk te traceren hoe deze chemicaliën de mariene voedselketen binnenkomen.
