President Chandrikapersad Santokhi heeft vandaag, vrijdag 12 april, als symbolisch onderdeel van het programma gedurende het staatsbezoek aan China, op het Tiananmenplein in het centrum van Beijing een krans gelegd ter ere van de Volkshelden.
Het monument werd opgericht als nationale ereplaats voor de martelaren van de revolutionaire strijd in de negentiende en twintigste eeuw in China. Het obeliskmonument werd gebouwd in overeenstemming met een resolutie die tijdens de eerste zitting van de Chinese Politieke Consultatieve Conferentie van het Chinese Volk, aangenomen werd op 30 november 1949.
“Het herdenken en in herinnering houden van je nationale helden en heldinnen is een eerbetoon aan degenen die de ultieme prijs hebben betaald voor vrijheid en rechtvaardigheid. Wij hebben ook onze helden en heldinnen uit de geschiedenis rondom het slavernijverleden en de contractarbeid in Suriname. Van meer recente datum zijn de donkere dagen van 1982 waarbij vijftien moedige en oprechte Surinamers zijn doodgeschoten omdat zij democratie, rechtstaat en vrijheid eisten. En tot op heden hebben die donkere dagen maatschappelijke en financieel-economische consequenties voor het land. Het zet je aan het denken over de waarde van vrijheid, recht en gerechtigheid”, aldus president Santokhi na de kranslegging.
Het onderstaande kan niet onvermeld blijven:
De gebeurtenissen op het Tiananmenplein in 1989 in Peking staan bekend als de Tiananmenplein-protesten of -demonstraties. Deze protesten waren hoofdzakelijk gericht op het eisen van politieke hervormingen, meer vrijheid van meningsuiting, en het beëindigen van de corruptie binnen de Communistische Partij van China. Demonstranten waren voornamelijk studenten, maar ook fabrieksarbeiders, ambtenaren en anderen sloten zich aan bij de beweging.
Na enkele weken van protesten besloot de Chinese regering hard in te grijpen. In de nacht van 3 op 4 juni 1989 zette het Chinese leger tanks en infanterie in om de demonstranten op het plein en in de omliggende straten uiteen te drijven. Deze actie resulteerde in een groot aantal slachtoffers, hoewel er geen exacte cijfers bekend zijn gemaakt door de Chinese overheid. Schattingen van het aantal doden variëren van enkele honderden tot duizenden.
De reactie van de Chinese regering op de protesten en de daaruit voortvloeiende gewelddadige onderdrukking hebben internationaal tot veel kritiek geleid.
De gebeurtenissen op het Tiananmenplein worden buiten China vaak herinnerd als een tragisch voorbeeld van autoritair overheidsingrijpen tegen vreedzame demonstranten. In China zelf is de berichtgeving over de protesten streng gecontroleerd en is het onderwerp grotendeels taboe.
