Op 11 april 1814 deed Napoleon Bonaparte, keizer van Frankrijk en een van de grootste militaire leiders uit de geschiedenis, afstand van de troon en werd, in het Verdrag van Fontainebleau, verbannen naar het eiland Elba in de Middellandse Zee.
In 1804 was hij keizer van Frankrijk geworden en bleef hij de macht consolideren door middel van zijn militaire campagnes, zodat tegen 1810 een groot deel van Europa onder zijn heerschappij kwam.
In maart 1815 ontsnapte hij aan zijn ballingschap op het eiland Elba en keerde terug naar Parijs, waar hij aanhangers terugwon en zijn keizerstitel, Napoleon I, heroverde in een periode die bekend staat als de Honderd Dagen. In juni 1815 werd hij echter verslagen in de bloedige Slag bij Waterloo. Hij trad voor de tweede keer af en werd verbannen naar het afgelegen eiland Sint-Helena, in de zuidelijke Atlantische Oceaan, waar hij de rest van zijn dagen leefde.
Hij stierf op 5 mei 1821 op 52-jarige leeftijd.
