Alle betrokkenen bij de handel in- en export van in het wild gevangen dieren in Suriname doen er al jaren het zwijgen toe. Zij blijken geen transparantie te dulden inzake deze lucratieve handel. Of het nu gaat om het handjevol exportbedrijven, de afdeling Natuurbeheer van ‘s Lands Bosbeheer, de vertegenwoordigers van CITES in Suriname (Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora oftewel “Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten”, is een internationale overeenkomst over de handel in dieren en planten. Het heeft als doel de handel in beschermde dier- en plantensoorten in kaart te brengen. Dit wordt gedaan door een systeem van in- en uitvoervergunningen.) of het ministerie van Grondbeleid en Bosbeheer, ze zwijgen allemaal.
Op vragen van de redactie van Dagblad Suriname over specifieke opvallende exporten is nooit een antwoord ontvangen, van geen van de genoemde instanties. De vraag dringt zich dan ook op: waarom zwijgen ze? Worden wellicht weleens wet- en regelgeving in deze handel omzeild, bijvoorbeeld bij de Douane op de nationale luchthaven? Is men zich wellicht bewust van de steeds luider klinkende wereldwijde kritiek op de handel in wild? Waarschijnlijk.
Ook bedreigde diersoorten zijn geëxporteerd
Suriname blijkt zelfs de export toe te staan van door de IUCN (International Union for Conservation of Nature) gekwalificeerde ‘kwetsbare’ en ‘bedreigde’ soorten als de jaguar, de reuzenmiereneter, en de laagland tapir, zo bleek de redactie van Dagblad Suriname uit een rondgang door de CITES handels database vanaf 2010. Daaruit blijkt sowieso dat Suriname een belangrijke speler in de wereld is als het gaat om de handel in wild. Vele duizenden dieren worden jaarlijks legaal geëxporteerd en vinden nieuwe bestemmingen in kooien over de hele wereld, met name in Aziatische landen. Die bestemmingen zijn verdere handel, dierentuinen of de proefdierindustrie.
De dieren worden met hulp van binnenlandbewoners uit het wild geplukt, opgeslagen in kooien en vervolgens wacht ze een lange vliegreis naar verre oorden. Aan de essentiële vraag of dergelijke exporten in deze tijd nog nodig zijn, wordt voorbij gegaan. Immers, veel diersoorten worden wereldwijd in gevangenschap opgenomen in fok- en kweekprogramma’s.
Vooralsnog verlaten jaarlijks duizenden in het wild gevangen dieren Suriname en niemand – natuurbeschermingsorganisaties, lokale politiek – lijkt zich daar zorgen over te maken. Het is vooralsnog geen issue, geen prioriteit, Het is nog steeds een stille, welhaast heimelijke, en onbekende lucratieve handel. Aan het leed, pijn en stress dat de dieren ongetwijfeld wordt aangedaan, wordt door de exporteurs, vervoerders en handelaren voorbij gegaan. Voor hen zijn die dieren niets meer en niets minder dan producten die dollars opleveren. En de exporteurs zitten niet te wachten op onwelgevallige publiciteit.
Let wel, naast de zogenoemde ‘legale’ handel is er ook vanuit Suriname een levendige illegale handel in- en smokkel dieren!
Jaguar
Uit de CITES handels database blijkt onder andere dat een Surinaamse jaguar in 2012 in een dierentuin in Turkije belandde. Een opmerkelijke export. Een export waarover betrokken instanties en de mogelijk ontvangende dierentuin in Turkije er het zwijgen toe doen.
Zelden wordt een jaguar vanuit een land geëxporteerd waar het dier zijn habitat heeft. Het blijkt echter bijzonder lastig om te achterhalen door wie of wat de jaguar in 2012 werd geëxporteerd uit Suriname en wat de eindbestemming was, welke Turkse dierentuin. Dat land heeft feitelijk twee grote dierentuinen waar ook jaguars worden gehouden, te weten de Ankara Zoo in Ankara en de Gaziantep Zoo in Gaziantep. Beide dierentuinen reageerden niet op herhaalde verzoeken om te antwoorden op de vraag of zij wellicht een jaguar uit Suriname in 2012 hebben ontvangen.
Tapirs
In 2011 werden 3 tapirs uit het Surinaamse tropisch regenwoud geplukt en geëxporteerd voor fokdoeleinden naar Egypte en in 2008 2 exemplaren naar Zuid-Afrika. Het is een diersoort waarvan er zeer weinig Suriname verlaten en dat maakt hun export opvallend. De redactie heeft de bekendste dierentuin in Egypte benaderd, de Giza Zoo, met de vraag of zij tapirs uit Suriname in de collectie heeft, maar een reactie bleef uit. Ook werd de heer Dr. Mohamed Ragaii benaderd,
‘Undersecretary of State for Egyptian Zoos & Wildlife Conservation’. Maar ook van hem is vooralsnog geen reactie ontvangen.
Reuzenmiereneter
In 2016 werden twee reuzenmierenuiters uit Suriname geëxporteerd naar China. De reuzenmiereneters zijn beland in de Shanghai Zoo (zie foto) – een dierentuin met een bedenkelijke reputatie –, zo blijkt uit diverse reacties van bezoekers van deze dierentuin op het publieke internet. De website van het bestuur van Shanghai bevestigt de aanwezigheid van Surinaamse miereneters in een online bericht op 7 november 2017: ‘(…) A pair of giant anteaters from Surinam in South America have also made the zoo their home. They are fed with a mixture of banana, apple, egg, milk, yoghurt, kiwi fruit — and ants. Because giant anteaters love swimming in the wild, the zoo has installed a private pool for them. (…)’
Overigens werden in 2017 2 reuzenmiereneters naar de VS en in 2022 nog twee naar Thailand geëxporteerd. De lokale Thaise krant Pattaya Mail berichtte 21 oktober vorig jaar over de geboorte van een reuzenmiereneter in de Khao Kheow Open Zoo in Sri Racha. Op vragen aan deze dierentuin van Dagblad Suriname of de moeder wellicht uit Suriname afkomstig is, werd niet gereageerd. Ook de Ubon Zoo in Thailand heeft reuzenmiereneters in de collectie.
De genoemde exporten van een jaguar, een paar tapirs en reuzenmiereneters zijn slechts een fractie van opmerkelijke exporten uit Suriname van wildvang dieren die zijn opgenomen in de CITES handels database. Ongetwijfeld worden er ook exporten van dieren niet bij CITES aangemeld en vinden op illegale wijze hun weg in de schimmige, heimelijke wereld van de miljoenen dollarshandel in wildvang dieren.
PK
