De vele recente bos- en bermbranden de afgelopen weken, vooral in de districten Coronie en Saramacca die maar niet afdoende geblust lijken te kunnen worden door de brandweer, doet bij velen de vraag rijzen in hoeverre Suriname is voorbereid op het bestrijden van een bosbrand in het binnenland, in het tropisch regenwoud. De afgelopen maanden werden diverse landen op het Latijns-Amerikaanse continent geteisterd door grote bosbranden. Waarom zou Suriname hierop een uitzondering zijn?
“Regen moet de brand maar doven”
Al 11 jaar geleden, 12 april 2013, schreef de schrijver dezes in een opiniestuk, dat Suriname niet is voorbereid op het blussen van een bosbrand in het binnenland. Dat werd begin december 2012 duidelijk toen een gebied van ongeveer vijftien hectare in het Brownsberg Natuurpark door brand werd verwoest. Een woordvoerder van het Korps Brandweer Suriname liet toen weten, dat regen de brand maar moest doven.
Brand Brownsberg een waarschuwing
De brand in december 2012 in het toen nog redelijk unieke natuurgebied Brownsberg werd bij toeval ontdekt door studenten van de Anton de Kom Universiteit en het Instituut Opleiding Leraren die op veldbezoek waren en smeulende resten zagen. Het vermoeden bestond dat de brand door illegale goudzoekers was veroorzaakt. De brandweer in Paramaribo werd over de brand en de smeulende resten geïnformeerd. De brandweer deelde echter mede de bosbrand niet te kunnen bestrijden. Regenval moest de brand maar blussen….. Het ging toen om slechts vijftien hectare. Maar, het was wel een waarschuwing. Een waarschuwing dat ook in Suriname een bosbrand mogelijk is. Natuurlijk, Suriname is tot heden gevrijwaard van grote branden in het binnenland, maar ze zijn niet uit te sluiten en je moet als land erop voorbereid zijn.
In april 2013 werd aan het Korps Brandweer Suriname en het Nationaal Coördinatie Centrum voor Rampenbeheersing (NCCR) de vraag gesteld in hoeverre zij zijn voorbereid op een grote bosbrand in het binnenland. Ondanks herhaald verzoek werd door niemand gereageerd.
Brandweer en NCCR zwijgen
Ook nu zijn de brandweer en het NCCR weer benaderd met dezelfde vraag, naar aanleiding van de droogte de afgelopen weken en de diverse bos- en bermbranden in vooral de districten Coronie en Saramacca die voor veel overlast voor lokale bewoners en verkeer op de Oost-Westverbinding zorgen.
Ook werd weer de vraag gesteld of de lokale autoriteiten in het geval van een grote brand in het binnenland een beroep kunnen doen op bijvoorbeeld de buurlanden Brazilië en Colombia voor steun, zoals in de vorm van blusvliegtuigen of -helikopters. Maar, zoals gezegd, genoemde instanties hebben niet gereageerd….
Gevreesd moet dan ook worden, dat Suriname niet is voorbereid op een grote bosbrand in het tropisch regenwoud. De brandweer lijkt al amper in staat te zijn om bijvoorbeeld de recente bos- en bermbranden volledig te blussen. Men worstelt met al die branden en brandjes die zorgen voor veel gezondheidsrisico’s voor bewoners vanwege vooral een dichte hardnekkige rookontwikkeling.
Daarnaast is het ook bekend dat de brandweer al vele jaren worstelt met materiële (de uitrusting en wagenpark) problemen
De brand 11 jaar geleden in het Brownsberg Natuurpark toonde op onthutsende wijze aan, dat het Korps Brandweer Suriname niet is opgewassen tegen bosbranden, laat staan de middelen (materieel) heeft om dergelijke branden te kunnen bestrijden. De regen moet het werk maar doen….
Een brandweerpost, te Brownsweg
Voor het binnenland is, voor zover bekend, slechts een brandweerpost beschikbaar en die kwam in april 2015 te Brownsweg in het district Brokopondo. Toenmalig minister Edward Belfort van Justitie en Politie zei tijdens zijn toespraak bij de opening, dat de behoefte aan de brandweerpost groot was. De brandweer moest immers vanuit het district Para uitrukken naar dat gebied. “Als ze vanuit Para kwamen vroegen we ons af waarvoor ze eigenlijk kwamen”, zeiden enkele lokale bewoners bij de opening van de brandweerpost.
Geen chauffeur
Bewoners van Brownsweg maakten zich in december vorig jaar ernstig zorgen over het feit, dat de brandweer daar niet kon uitrukken. Sinds 16 december beschikte de brandweerpost niet over een chauffeur. De chauffeur die op de post moest komen, weigerde dat omdat er geen overuren werden betaald.
“Wij bidden tot God dat er geen ongevallen plaatsvinden waarbij de brandweer moet uitrukken. Dit is al de derde dag zonder een chauffeur op de post. Niemand onderneemt actie”, sprak een brandweerman.
Ver, heel ver weg
Ondertussen lijkt het tropisch regenwoud van Suriname bij een eventuele brand te moeten vertrouwen op regen om die brand te blussen. Immers, de brandweer is ver, heel ver weg en laat het blussen vanwege de afstand en een gebrek aan materieel maar over aan regenwater.
PK
