Schelden

Schelden is iemand direct aanvallen met woorden. Het geeft lucht aan een opgekropt gevoel van spanning en ontstaat als een direct antwoord op prikkels. De hamvraag is waarom hebben mensen behoefte aan schelden?

Schelden werd vroeger geassocieerd met ordinair en asociaal gedrag. Iemand die schold of vuile taal bezigde, werd geplaatst in het hokje van ordinair en asociaal. Ouders verboden hun kind de omgang met mensen voor wie het uitbraken van grove taal dagelijkse kost was.

De negatieve houding van de maatschappij tegenover scheldwoorden was duidelijk.  Daarom verdrong of bedwong de beschaafde mens over het algemeen het gebruik van scheldwoorden. Een blik in de huidige samenleving laat echter zien dat ook de beschaafde, gecultiveerde, goed opgeleide en welopgevoede mens, scheldt. Men slingert elkaar publiekelijk scheldwoorden naar het hoofd omdat de zelfbeheersing weg is en omdat de drang om te schelden sterker is dan de behoefte om zich fatsoenlijk te presenteren. Men hecht niet zoveel waarde meer aan ‘wat zal de ander van me denken.’ 

De redenen waarom er af en toe wordt gescholden zijn verschillend.                                 – Er wordt beweerd dat schelden helpt om je innerlijke pijn, verdriet, woede en frustratie te verlichten. Door te schelden verdwijnt voor een kort moment het gevoel van onmacht. In je lichaam bouwt zich een spanning op en die moet eruit, schelden geeft dus wat opluchting en haalt de druk van de ketel. Als je scheldt, komt er adrenaline vrij en dat maakt dat jij je voor een kort moment sterk voelt en minder gevoelig bent voor pijn. Je zou dus kunnen zeggen dat schelden een verbale respons is op pijn, frustraties en woede. 

– Nog een reden is dat men er behoefte aan heeft om een ander te beledigen of te kleineren. Daarvoor zijn niet noodzakelijk scheldwoorden nodig, maar vaak voegt een scheldwoord wel kracht toe aan de belediging. Er is beschaafd schelden zoals vloeken of beledigende woorden. Onbeschaafd schelden is het gebruik van zeer vuile taal.                                                              

Als je tijdens een discussie boos wordt, loop je kans de controle over jezelf te verliezen en ga je schelden. De scheldwoorden krijgen dan meer aandacht en dan komt je boodschap niet over. De snelheid, waarmee de actie geschiedt en de spontaniteit van de aanval wijzen er op, dat alle redelijkheid weg is. Het komt bijvoorbeeld vaak voor dat men in een discussie iemand die een andere mening heeft, uit woede dom noemt. Daarmee beledig je niet alleen de ander maar schaadt je ook jezelf omdat je daarmee aangeeft dat jij niet in staat bent om met onderbouwde argumenten de ander te weerstaan. Beter is het woord naïef te gebruiken. Dat komt  prettiger en volwassener over.

De andere kant van de medaille is het slachtoffer. Hoe voelt een slachtoffer van schelden zich? Er zijn mensen voor wie schelden dagelijkse kost is. Als er op ze wordt gescholden, bevinden ze zich in hun bekende wereldje en schelden lekker terug. Op hen is dus van toepassing de uitdrukking, ‘schelden doet geen pijn.’

Er zijn echter ook mensen die zich beledigd en niet gerespecteerd voelen als  men scheldwoorden tegen ze bezigt. Bij hen doet schelden wel pijn. 

Toch is de schade bij volwassenen nog op te vangen, maar bij een kind is dit fataal. Maak daarom een kind nooit tot slachtoffer van schelden.  Schelden tegen een kind heeft niet alleen een emotionele impact, maar ook een fysieke. Veelvuldig gebruik van scheld- en vloekwoorden, beïnvloedt de ontwikkeling van het brein van het jonge kind. Dat komt omdat negatieve informatie sneller wordt verwerkt dan positieve. Het kind weet dan niet beter dan dat communiceren met scheldwoorden normaal is. 

Heel wat kwetsende opmerkingen komen voort uit onwetendheid, angst voor het onbekende, gevoelens van onmacht of frustratie en een geringe woordenschat. Soms doen mensen anderen pijn omdat ze zelf pijn ervaren en dan willen ze je doelbewust met woorden pijn doen en kleineren. Hoe kan jij jezelf beschermen tegen kwetsende, beledigende en neerbuigende opmerkingen?

  • Probeer om beledigende opmerkingen niet persoonlijk op te vatten. Vraag je af welke nood, onzekerheid of angst hieraan ten grondslag ligt.
  • Probeer je eigen ego uit die situatie te halen. Je kunt je alleen beledigd voelen als je daarmee instemt.
  • Wat de ander zegt, zegt niet per se iets over jou als persoon – want hoe goed kent de ander jou? – maar veel over zichzelf.
  • Blijf rustig en beleefd en probeer in een gesprek te achterhalen wat er achter de opmerking zit. Stel vragen in plaats van in de tegenaanval te gaan.

Schelden is erg gemakkelijk, veel moeilijker is de zelfbeheersing om je niet over te geven aan gescheld.

De reden waarom mensen schelden, hoeft niet persee te liggen in weinig scholing of de invloed van wonen in een minder gesitueerde buurt. Schelden is voor elk mens, arm of rijk, geschoold of niet geschoold, een persoonlijke keuze. Elk mens bezit de vrije wil om te kiezen hoe hij of zij zich in de samenleving wil presenteren.

Scheldwoorden doen pijn, laat ze van je afglijden en laat je geestkracht altijd  overwinnen.

“Rudeness is the weak persons’s imitation of strength.”

Josta Vaseur

error: Kopiëren mag niet!