Er is een troostrijke wijsheid te vinden in Soerah Al-Moenafigoen 63: 4 waarin gezegd wordt, “Zij denken dat elke kreet tegen hen gericht is.” Dit vers herinnert ons eraan om niet gebukt te gaan onder het gewicht van de hele wereld op onze schouders. In plaats daarvan leren we om de grond de lasten te laten dragen van de uitdagingen die het leven ons op de proef stelt.
Tijdens de heilige maand van Ramadan, een tijd van introspectie en bezinning, is het van belang om deze les in ons hart te koesteren. Er zijn mensen wiens harten fungeren als sponzen, ze zuigen allerlei soorten fouten en misvattingen op. Het kleinste incident kan hen verstoren. Zo’n hart zal uiteindelijk de drager ervan vernietigen.
In contrast, degenen die principieel vasthouden aan hun overtuigingen en het rechte pad inspireren ons. Zij worden niet beïnvloed door de moeilijkheden van het leven. Hun vastberadenheid en veerkracht helpen hen hun weg te vinden zonder te hoeven bedelen bij anderen.
Een belangrijke overpeinzing tijdens Ramadan betreft de definitie van armoede in de islam. Een echte arme is degene die niet in zijn eigen onderhoud kan voorzien en tegelijkertijd niet bij anderen bedelt.
Het is de taak van de welvarende moslims om deze mensen te helpen en in hun levensonderhoud te voorzien. Diegenen die hun situatie openbaren en om hulp bedelen, worden niet beschouwd als echte armen, omdat zij na het bedelen in staat zijn hun eigen levensonderhoud te dragen. Het geven van aalmoezen (Zakat) is een van de vijf zuilen van de islam en tijdens de maand Ramadan wordt dit nog meer benadrukt. Het is deze vorm van liefdadigheid en hulp die door Allah het meest gewaardeerd zal worden.
Dus laten we, terwijl we ons voorbereiden op het breken van de vasten en de viering van het Eid ul-Fitr, deze wijze lessen niet vergeten. Laten we compassie en vrijgevigheid even helder laten schijnen als de nieuwe maansikkel, en de last van onze broeders en zusters verlichten waar we maar kunnen.
Ramadan
