Er was eens, in het sprookjesachtige koninkrijk Suriname, een land zo rijk aan culturen en natuurlijke hulpbronnen, dat men zou denken dat elk probleem er met een vingerknip opgelost kon worden. Wel, hou die gedachte maar vast terwijl ik je meeneem op een reis door de magisch miserabele wereld van de woningmarkt.
In een tijd waarin kastelen in de lucht gebouwd worden en de politieke ridders meer druk bezig zijn met het spelen van verstoppertje dan met het daadwerkelijk redden van prinsessen of burgers, vinden we ons koninkrijk in de greep van een huizencrisis. Niet zomaar een crisis, maar eentje waarin de draak van de vastgoedmarkt vuur spuwt op elk hoopje betaalbare huisvesting dat er nog stond.
Laten we het hoofdkasteel niet vergeten, waar onze geliefde leiders samenwerken – excuseer me, ik bedoel natuurlijk ‘samenwerken’,’ in luchtquotes – met de grote tovenaars van vastgoed. Samen brouwen ze betoverende drankjes die ervoor zorgen dat de prijzen van huizen magisch stijgen naar de hemel, zodat alleen zij die op wolken kunnen lopen, een dak boven hun hoofd kunnen veroorloven.
Maar vrees niet, lieve onderdanen, want voor slechts een handjevol goudstukken (nou ja, meer een schatkist vol, maar wie telt er mee?) kun je je eigen houten kasteeltje bezitten. Een prachtig construct van planken dat bij elke zucht van de wind een serenade speelt en je continue herinnert aan je spirituele verbinding met de natuur – vooral tijdens die verrassende regenbuien door het dak.
En als je je echt avontuurlijk voelt, waarom zou je dan niet kiezen voor zo’n exclusieve toren in een betere wijk? Met een uitzicht om voor te sterven (mits je in staat bent de huurprijs te betalen die zo astronomisch hoog is, dat je letterlijk in de wolken bent), en een beveiligingssysteem zo imponerend dat zelfs de muizen een afspraak moeten maken om binnen te komen.
Laat je niet ontmoedigen door kleine details zoals ‘realistische prijzen’ of ‘betaalbare woonruimte’. In dit koninkrijk is de hemel de limiet – letterlijk, want er wordt gefluisterd dat de volgende projectontwikkelingsfase in de stratosfeer zal plaatsvinden. Want, waarom zou je problemen oplossen als je simpelweg naar de sterren kunt reiken en doen alsof je ze al hebt bereikt?
En zo leven we nog lang en… nou ja, ‘gelukkig’ is misschien te sterk uitgedrukt, maar in ieder geval met de continue spanning van de woningmarkt die ons verenigt in gedeelde wanhoop. Het einde.