Er is een heel opmerkelijke zaak in de media verschenen met betrekking tot de dood van een jonge vrouw die in een welzijnszaak een vitaminebehandeling kreeg en zeer waarschijnlijk daardoor is overleden. Het ministerie van Volksgezondheid heeft gereageerd, maar heeft nergens verwezen naar specifieke wetgeving die onder supervisie van het ministerie ligt. Ook is niet verwezen naar speciale standaarden en richtlijnen vanuit Volksgezondheid voor al deze gelegenheden.
Intussen is in Suriname een behoorlijke wildgroei ontstaan van instellingen die direct op het gebied van de fysieke en geestelijke gezondheid bezig zijn. Ook zien we op de staatstelevisie een wilde groei aan uit het buitenland afkomstige geestelijken die beloven alle problemen waarmee de mens kampt te kunnen oplossen.
Wat dit laatste betreft is het bekend dat deze geestelijken wijdverbreid voorkomen in India en aldaar misbruik maken van goedgelovige personen vooral in de rurale gebieden. Deze oplichters worden wel eens in India door mediabedrijven ontmaskerd. Het is een puur commerciële business waar misbruik wordt gemaakt van religie en bijgeloof. Het is ongeveer te vergelijken met het geëscaleerde probleem van de online bettings in Suriname. Daarover zijn er in DNA wel standpunten ingenomen en het is duidelijk dat de ontwikkeling van de gokverslaving in Suriname een ongewenste zaak is.
Over de geestelijken die alle problemen kunnen oplossen kan gezegd worden dat die met goedkeuring van de overheid handelen, want anders zou hun reclame waarbij ze mensen oproepen om behandeld te worden, niet op de staatstelevisie worden uitgezonden. Dat is wel een heel opmerkelijke en zelfs een kwalijke zaak. Suriname is een multi-culturele samenleving, maar mensen zijn niet echt altijd voldoende op de hoogte wat tot een bepaalde religie behoort en wat misbruik van de religie is. Die gemengde samenleving van ons brengt ook een aantal praktijken met zich mee zoals traditionele dokters. Dat kan gereguleerd worden, ook al vindt het in een privésfeer plaats, als duidelijk is dat het leidt tot misbruik, uitbuiting van zieken en ziekte. Echter zijn er ook genezers die in het openbaar treden en gezondheidsproducten aan de man brengen op grote schaal.
Volksgezondheid en de medicamenten autoriteit in Suriname, zo die er is, kan dit niet oogluikend toelaten. Ten minste moet met een labtest blijken dat wat aan de man wordt gebracht, geen substanties bevat die schadelijk zijn voor de gezondheid. Zo is het bekend dat traditionele genezers in het buitenland bijvoorbeeld ook diesel in hun brouwsels zetten. In Suriname kan men ongestoord medicijnen verkopen, althans middelen die aangeprezen worden als medicijnen of supplementen. Dat is duidelijk een teken dat de gezondheidsautoriteiten in het land niet bestaan of zeer zwak zijn.
In de afgelopen decennia hebben we klinieken gehad onder leiding van vreemdelingen die beweren dokters te zijn of over medische diploma’s te beschikken. Deze klinieken hebben zich eerst gericht op de fysiotherapie en acupunctuur. Daarna werden bekend de behandelingen tegen obesitas met medicijngebruik. Deze branche is niet gereguleerd, dit blijkt niet uit de berichtgeving van Volksgezondheid.
Daarna zijn allerlei wellness-oorden en ook klinieken voor gezondheidsbehandelingen als paddenstoelen uit de grond gerezen.
Volksgezondheid heeft geen grip op de zaak en is heel zwak in het reguleren van een sector waar het soms draait om leven en dood. In 2021 is door de Stichting Alternatieve Geneeswijze Grantangi Kondremama (SAGK) de kaderwet complementaire en alternatieve geneeskunde, als toekomstig onderdeel van de nationale gezondheidszorg aangeboden aan de regering, aangeboden aan DNA, niet aan de minister van Volksgezondheid. Deze kaderwet heeft tot doel de juridische kaders aan te geven waarbinnen de complementaire en alternatieve geneeskunde erkend en geïntegreerd dient te worden in het nationaal gezondheidssysteem. Daarna is in 2022 een stuurgroep geïnstalleerd door de president die tot taak had te bekijken hoe de traditionele geneeskunde getransformeerd kon worden naar een volwaardige industrie: een medische systemen industrie met de Surinaamse traditie als fundament. Hierbij gaat het om medicinale plantenkenners, verzamelaars van de in ons oerwoud groeiende medicinale planten en plantdelen, telers en verwerkers van medicinale planten en plantdelen.
Het betreft ook verpakkers, distributeurs, apotheken en andere verkopers, ook de traditionele geneeskundigen. De eerste taak van de commissie is om de wettelijke erkenning van de Surinaamse traditionele geneeskunde voor te bereiden. Om te werken naar de wettelijke erkenning, zullen er verschillende samenwerkingsverbanden moeten worden aangegaan met de bestaande dienstverleners in deze sector werd toen gezegd. Wat het resultaat is, nu na een jaar, nog onbekend.
In elk geval is nu duidelijk dat door de zwakte van Volksgezondheid er nu een dode is gevallen in een instelling die van de Surinaamse regering de ruimte had om naar eigen inzicht te functioneren. Hopelijk is dit een keerpunt voor Volksgezondheid om wakker te worden.
