“Het is niet leuk dat ik eerst een bijdrage moet leveren voor ik mijn kinderen kan zien”

Er zijn veel alleenstaanden in het land, maar daarachter schuilen heel wat verhalen. “Als iemand aangeeft dat hij  alleenstaand is, wordt vaak gevraagd wat is er gebeurd of waar is de andere verwekker?”, zegt Claint in gesprek met Dagblad Suriname. “Aan het eind vind ik, dat jij als alleenstaande niet verantwoordelijk bent om een antwoord te geven. Jij weet wat je voelt en wat jij moest doorstaan.”

Claint geeft aan dat zijn leven heel ingewikkeld is. Aan het eind weet hij ook niet wat hij moet doen. Als man kan hij zijn kinderen niet zien, zijn huidige partner er ook een probleem van maakt als hij zijn kinderen ondersteunt en zoveel schulden op zich heeft.

“Ik stond altijd klaar voor mijn drie kinderen. Ondanks dat ik mijn vrouw meer dan twee keren heb betrapt besloot ik toch om het te laten werken met mijn ex. Na de derde keer besloot ik het huis te verlaten, maar dan werd het mij heel moeilijk gemaakt. Ik mocht mijn kinderen niet meer zien wanneer ik dat wilde of zij het omgekeerd voelden, ik moest eerst een bepaald bedrag afstaan voor ik ze zag. Wat een ellende”, benadrukt Claint. 

“Je hoort vaak dat de vader niet een bijdragen wil leveren of niet daar wil zijn voor zijn kind, maar als er anderen zijn die het wel nodig vinden gun het ze dan. Na al die tijd alleen besloot ik met iemand een relatie aan te gaan. Zij ondersteunt mij, maar vind het ook niet leuk dat ik eerst een bijdrage moet leveren voor ik mijn kinderen zie. In het leven heb ik gemerkt, dat je echt vrouwen en mannen in soorten hebt. Je hebt mensen die het heel makkelijk hebben en het dan nog moeilijk maken en dan weer anderen die het moeilijk hebben en het makkelijk willen. Het werk zet mij daarnaast ook nog onder druk, maar aan het eind probeer ik alles op alles te zetten om mijn kinderen te zien.”

“Van buiten lijk ik stoer, maar binnen huil ik”

Van buiten lijk ik voor velen op iemand die stoer is en die alles onder controle heeft, maar van binnen gil ik heel luid en zit ik in een donkere kamer te huilen. Met die emoties en gevoelens werken is heel stressend, maar als man moet je je hoofd hoog houden, want je bent man”, aldus Claint.

“Men geeft vaak aan dat het ligt aan de man dat het niet goed gaat, maar het kan ook aan de vrouw liggen. Niemand is perfect of kan zich goed voor doen. Je moet jezelf zijn en voor je hart, gevoelens en streven gaan. Als vader en man hoop ik wel dat vele mannen zich sterk houden. Je hebt ze die het in zo’n situatie opgeven, maar denk vooruit en aan de kinderen hun toekomst ook al zie je ze niet. Proberen zo mogelijk iets achter te laten, zodat zij aan je kunnen denken”, adviseert Claint. 

Dennis zit ook in zo’n situatie, hij mag zijn kind ook niet zien, omdat zijn ex hem wil pijn doen. “Ik ging niet akkoord met haar levensstijl en zij besloot weg te gaan met mijn kind. Het was wel zwaar zonder mijn kind, omdat ik een andere band met haar had. Ondanks dat ik haar wil zien, wordt het mij geweigerd. Als ik iets voor haar achter laat wordt het op straat gegooid en daarnaast mag ik haar ook niet zien. Aan haar wordt verteld dat ik degene ben die haar niet wil zien of wil verwennen, maar het zit heel anders in elkaar. Het doet mij veel pijn, en naar de politie gaan heeft geen zin. Ik weet dat zij wel groot gaat worden en vragen gaat stellen, maar ik houd mij neutraal. Ik blijf streven naar een goede fundering of betere tijden voor mijn kind en een beter morgen voor mezelf. Geef het niet op en ga voor wat je goed laat voelen. Laat niemand je de les lezen zolang zij niet de lessen naleven”, adviseert Dennis. 

TM

error: Kopiëren mag niet!