Een democratie is een land met een bestuursvorm waarin het volk regeert. Maar er is geen land ter wereld dat alleen wordt bestuurd volgens de principes van directe democratie, waarbij het volk zelf besluiten neemt over het bestuur van het land. Daarom heeft het volk vertegenwoordigers in de regering.
Democratie moet zorgen voor politieke gelijkheid en zeggenschap over regels die ons allen raken. Het moet mensen het gevoel geven dat ze als mens worden gerespecteerd.
Een blik in de wereld laat zien dat in vele landen de democratische staatsvorm steeds meer onder druk staat. Het aantal democratisch bestuurde landen neemt de laatste jaren gestaag af. Politieke leiders paaien het volk en wanneer ze aan de macht zijn, ontnemen ze hun volk het recht van spreken, door veranderingen door te drukken die hen meer macht geeft. (landen in Zuid-Amerika, Polen, Hongarije, Turkije, Israël, vooral Rusland)
Er vindt een vergaande verharding in de politiek plaats. De persoon lijkt belangrijker dan programma’s en competenties. Het volk wordt geconfronteerd met ‘leiders’ die weinig op hebben met de ethiek van de democratie, raakt daardoor teleurgesteld en het vertrouwen kwijt.
Niet alleen leiders maar ook het volk is debet aan het verval van de democratie. Het Europese volk maakt steeds meer misbruik van hun democratisch recht.
Onder het mom van democratie doet men wat men wil en heeft men lak aan de wet. Wetten zijn er om land en volk te beschermen. Het komt vaak voor dat de rechter een verbod oplegt en dat het verbod gewoon wordt genegeerd.
Bijvoorbeeld de milieuactivisten leggen steevast het verbod van de rechter naast zich neer, bezetten de snelweg en veroorzaken overlast. De boeren richten met hun tractoren enorm veel schade aan. Herstel en opruiming van de rotzooi wordt niet betaald door de herrieschoppers maar van de belastingcenten van het volk. Men maakt niet alleen het land kapot maar ontneemt landgenoten ook hun democratisch recht om ongehinderd te mogen rijden op een schone snelweg. Kortom, men maakt gebruik van de vrijheid die de democratie hen biedt, maar draagt geen verantwoordelijkheid voor de gevolgen.
Vele Surinamers zullen zeggen: “Ach dat is in Europa, dat raakt ons niet.” Een waarschuwing is hier echter op z’n plaats. Mensen hebben de neiging om hetgeen ze op de televisie zien, na te doen.
Er zijn de laatste tijd landgenoten die zich in de media opwerpen als de beschermer van de democratie. Ze uiten allerlei beschuldigingen, voorspellen negatieve scenario’s, smijten met termen als censuur en inperking van rechten en sturen aan op collectieve actie. (met of zonder vernielingen). Dit gedrag lijkt meer op opruiing van het volk. Men verdringt de feiten, dus de echte waarheid, zodat alleen de eigen waarheid overblijft en dat wordt aan het volk opgedrongen. Een recent voorbeeld is het boek van Vam den Bergh. Het boek wordt niet betwist op de inhoud, dus mag het gepubliceerd worden op basis van recht hebben op vrije meningsuiting. Maar de drie heren hebben ook rechten, daarom mag Van den Bergh de foto’s van hen niet als cover gebruiken zonder hun toestemming. Hij brengt het echter in de media alsof men hem zijn recht op vrije meningsuiting ontneemt op de inhoud.
De democratie schijnt beland te zijn in een waarheidscrisis, er wordt een klimaat gecreëerd van eigen waarheid die de echte waarheid verdringt.
De zogenaamde kritische waarheidspreker maakt misbruik van zijn recht van vrije meningsuiting. Hij uit kritiek om verdeling te zaaien en te provoceren. Hij doet alsof hij als enige de waarheid spreekt, als enige betrouwbaar is. Natuurlijk mag hij zijn mening uitspreken of schrijven omdat het zijn democratisch recht is. Het volk moet echter alert zijn en niet zijn zogenaamde waarheid voor lief nemen.
In de huidige samenleving wordt vaak de suggestie gewekt dat iedereen die van alles roept, de waarheid spreekt. Kortom er is een teveel aan persoonlijke waarheid en dat wordt opgedrongen aan het volk. Dit dwingt ons om goed na te denken over de relatie tussen waarheid, democratie en vrijheid van spreken. De vrije meningsuiting heeft regels nodig om misbruik te voorkomen.
Democratie betekent niet dat jij via de media of in protestacties jouw wil aan anderen mag opdringen, dat iedereen qua denken en handelen met jou op een lijn moet staan, dat jij vernielingen mag aanrichten of mensen mag opjutten om aandacht te vragen.
Jouw mening, is jouw mening en jouw perceptie is jouw perceptie. Verwar ze niet met feiten of de echte waarheid. Maak geen misbruik onder het mom van democratisch recht. Gun de ander de kans om zelf te denken. Je kunt je eigen vrijheid alleen beschermen door de vrijheid van de ander te beschermen.
“Everything we hear is an opinion, not a fact. Everything we see is a perspective, not the truth.”
Josta Vaseur
