Het Garnizoenspad, tot verbazing van de beste detectives, heeft zich ontpopt als het epicentrum van internationale dierenmysteriën. Waar anders vind je bedreigde gouden leeuwaapjes, een soort die volgens alle reisgidsen exclusief in Brazilië woont, die besluiten toch maar de tropische warmte van Suriname op te zoeken? En alsof dat niet genoeg is, lijkt ook een flinke zwik Lears ara’s, die duidelijk de memo niet kregen dat ze enkel in Brazilië geacht worden te leven, zich aangetrokken te voelen tot dezelfde locatie.
Maar laten we vooral niet de betrokkenheid van ’s Lands Bosbeheer vergeten, die in een nobele poging tot discretie, de media vriendelijk verzocht om vooral niet te vermelden dat er vlakbij een dierenhandelaar actief is. Want natuurlijk, waarom zou je ook denken dat een dierenhandelaar íéts te maken zou kunnen hebben met gesmokkelde dieren? Pure toeval, natuurlijk.
En dan de verdwenen aapjes, die plotseling uit de boom vallen – letterlijk, in het binnenland van Suriname. Een goddelijke interventie of een potje verstoppertje spelen met de inwoners van het beschermde natuurgebied in Brazilië? We zullen het wellicht nooit weten, want, zo blijkt, de betrokken autoriteiten doen er het zwijgen toe. Mails blijven onbeantwoord, vragen onopgelost. Misschien is stille post het nieuwe communicatiemiddel?
Oh, en laten we het avontuur in Togo niet vergeten, waar twintig gouden leeuwaapjes, blijkbaar op zeilvakantie naar Benin, een korte pitstop maakten. Een internationale onderneming, met een Braziliaan, een Uruguayaan, een Togolees en een verdwaalde Surinamer aan boord – een plotlijn die Quentin Tarantino waardig is.
Betrek de Lears ara’s weer in het verhaal, en je krijgt een dramatische roof die zelfs Ocean’s Eleven naar de kroon steekt. Gestolen vanuit een garage (want waar anders houd je bedreigde vogels?), en vermoedelijk de wereld rondgereisd onder de radar.
Minister Ramdin ontving prompt de Braziliaanse ambassadeur voor een gezellig onderonsje over de Apengate, want ja, “Het geeft Suriname onnodig een slechte naam”. Onnodig inderdaad, wie zou nu denken dat Suriname dergelijke exotische toeristen zou aantrekken?
In het licht van dit alles blijft één vraag onbeantwoord: wie regisseert deze beestenbende? De oplossing van dit raadsel zou wel eens het plot kunnen zijn voor de volgende grote Netflix-hit. Misschien moeten de autoriteiten overwegen om in de entertainmentsector te gaan werken, want, laten we eerlijk zijn, het materiaal schrijft zichzelf.
