Op het Reveo plein werd zondag 25 februari de 44e verjaardag van de revolutie herdacht, een gebeurtenis die jaarlijks de geesten en harten van de Surinamers beroert.
Dit jaar was echter anders, als gevolg van de opvallende afwezigheid van sleutelfiguren, waaronder Desi Bouterse. Ramon Abrahams, een van de sprekers bij de herdenking, belichtte deze afwezigheid zonder expliciet te verwijzen naar Bouterse’s voortvluchtige status of de detentie van andere belangrijke personen.
Een feest van revolutionaire spirit zonder de revolutionair
De bijeenkomst op het Reveo plein was doordrongen van een mix van nostalgie en realiteitszin, waar aanwezigen hun gedachten deelden over de revolutionaire weg die Suriname sinds 25 februari 1980 heeft bewandeld.
Ondanks de fysieke afwezigheid van Bouterse werd de dag gekenmerkt door reflectie op de idealen die uit de revolutie zijn voortgekomen, met een hernieuwde focus op de huidige en toekomstige generaties.
De NDP en de voortzetting van een gedachtegoed
De herdenking bood een platform aan de NDP, de partij die is ontstaan uit het revolutionaire gedachtegoed, om te bekrachtigen dat de revolutie groter is dan enkel individu. Ramon Abrahams onderstreepte de notie dat de aanwezigheid van de geest van de revolutie en zijn grondleggers nog steeds resoneert binnen de gemeenschap — een sentiment dat door veel aanwezigen werd gedeeld.
De nadruk lag op het voortzetten van het werk dat is begonnen, het bewaren van eenheid, en het omarmen van progressieve veranderingen voor het land.
Een gemiste leider, maar niet gemiste idealen
Ondanks Bouterse’s afwezigheid werd de bijeenkomst een kans om stil te staan bij wat de revolutie voor Suriname heeft betekend en nog steeds betekent. Het was een avond gevuld met speeches, muziek, en persoonlijke reflecties over hoe het land vooruit kan gaan, geïnspireerd door de principes en dromen van de revolutie. De boodschap was duidelijk: ondanks de afwezigheid van sommige leiders, leeft hun gedachtegoed voort.
