Nasdaq lanceerde gisteren een bericht van Reuters, dat Trinidad & Tobago in gesprek is om aardgas uit de buurlanden Guyana en Suriname te laten verwerken in zijn faciliteiten voor vloeibaar aardgas en petrochemische installaties. Dat zou de minister van Energie van Trinidad gisteren hebben verklaard. Nasdaq is een Amerikaanse aandelenbeurs gevestigd in New York. Deze plannen voor een samenwerking zijn niet in Suriname bekend.
Wel kunnen we ons herinneren dat er een door Trinidad geleid offensief was vanuit het Caribisch bedrijfsleven tegen de ‘local content’ law oftewel de plannen in die richting van Guyana. Er zou ook een rechtszaak aangespannen worden tegen Guyana. Bij local content gaat het om het geven van voorkeur aan bedrijven, goederen en diensten en werknemers van eigen land boven die van andere landen, ook landen waarmee men in een economische blok zou kunnen zitten. De Caribische landen Guyana, Trinidad en Suriname zitten in een Caricom Single Market and Economy die heel traag wordt geïmplementeerd. De integratie van de landen is nog lang niet waar bijvoorbeeld de landen van de EU zijn. De economische en douane-integratie wordt zelfs gezien als te zijn mislukt. Er zijn landen die zelfs niet aan deze integratie meedoen, maar wel lid zijn van de Caricom, zoals de Bahama’s.
Trinidad zelf is een land dat ondanks afspraken, hoge barrières opwerpt tegen toegang van Surinaamse producten tot haar markt. In Suriname is een hele tijd zeer intensief gesproken over local content, maar de wind is behoorlijk gaan liggen. Er worden nog activiteiten ontplooid om de Surinaamse bedrijven gereed te maken en zo nu en dan wordt aangegeven dat de Surinaamse bedrijven al ready zijn. Tegelijkertijd wordt steeds in DNA aangegeven dat Surinaamse ondernemers hun vacatures niet kunnen invullen, omdat er een tekort is aan werknemers. Vooral DNA-leden met een landbouwachtergrond pleiten om de regels te versoepelen zodat werknemers voor deze sector naar binnen kunnen worden gehaald.
Uit het bericht van Reuters en Nasdaq blijkt, dat Trinidad beschikt over de infrastructuur om gas te verwerken en vloeibaar te maken die Guyana en Suriname niet hebben. Trinidad heeft voor het in operatie zijn van zijn faciliteiten nieuwe aanvoer van aardgas nodig. De Trinidadiaanse Energie-minister drong aan op de overweging van de regionale ontwikkeling van energiebronnen.
Interessant is het gegeven dat in verband met en in het verlengde van de ontwikkeling van de nieuwe haven te Nickerie. Er zouden door ondernemers al investeringen zijn gedaan, omdat ze naar hun zeggen mondeling een groen licht hebben gehad van de president. Staatsolie zou daaraan niet mee willen doen, omdat ze officiële stukken willen zien van investeringen en waarschijnlijk ook nog een investeringsplan. Deze zaken waren een tijdje in het nieuws, maar de storm is hier gaan liggen. Als deze investeringen om aardgas door Surinaamse bedrijven te laten verwerken doorgaan, dan is het een opmerkelijke zaak dat Suriname een deal sluit met Trinidad. Overigens was het bij de laatste berichten niet duidelijk of Suriname aardgas zou ontwikkelen en zou overnemen want de exploratiebedrijven hebben de eerste optie om dat te doen.
De investeerders in Nickerie waren de mening toegedaan dat Suriname wel interesse moet tonen in het ontwikkelen van aardgas. De minister van Trinidad gaf aan dat het enige dat nodig is, toegang is tot de olie- en gasreserves van Guyana en Suriname. Die toegang zal niet zomaar worden gegeven, maar na onderhandelingen als Suriname niet op eigen kracht de ontginning kan doen. Suriname zou uiteraard ook niet verplicht zijn om de exploratie aan Trinidad te geven. Suriname moet gaan voor het bedrijf met de beste deal.
De opmerkingen over de interesse van Trinidad zijn gemaakt op de Guyana Energy Conference and Exposition. De minister wil dat de Caribische landen nauwer samenwerken, maar Trinidad zelf heeft die wil niet altijd getoond.
Intussen hebben we hier ook opgemerkt dat we in Suriname onze grenzen open houden, ook voor producten van dit Caribisch eiland. Zo is er heel veel gebotteld water uit Trinidad in Suriname, terwijl ons land in de wereldtop zit met de beschikbaarheid van zoetwater per hoofd van de bevolking.
Uit de berichtgeving van Reuters blijkt, dat niet alleen Trinidad maar ook Venezuela zichzelf heeft aangeprezen en gepresenteerd om de exploratie te doen. Volgens Venezuela, zo blijkt uit het bericht, kan de gezamenlijke ontwikkeling van de veelbelovende offshore-velden van Guyana en Suriname wat betreft gas volgend jaar al kunnen beginnen met een eerste productie. Zowel Venezuela als Guyana willen offshore-velden aanboren nabij hun maritieme grens. Dit zijn ontwikkelingen die centraal staan in een internationaal dispuut.
Guyana streeft ernaar zijn offshore aardgasbronnen te ontwikkelen en is begonnen met de werkzaamheden voor de onshore gasverwerking en het gas-to-power-project. Het overweegt om later dit decennium een drijvende LNG-verwerkingsfaciliteit aan te werven, waarbij de besprekingen in de beginfase plaatsvinden.
“Het is nu tijd voor ons, broeders en zusters, om ons lot in eigen hand te nemen, het vertrouwen te hebben om de beslissingen te nemen en samen te werken”, zei de Trinidadiaanse minister Young. We zijn dus broeders en zusters wanneer het ons goed uitkomt.