Waar blijven de diaspora investeringen?
Er is weinig nieuws onder de zon als het gaat om het zogenoemde diaspora-beleid en -inspanningen. Dat blijkt uit het Diaspora Seminar “Wi Na Wan 2.0” dat 16 februari plaatsvond in de vergaderzaal van het ministerie van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking (BIBIS).
Het seminar was een initiatief van het Diaspora Instituut Suriname (DIS), het Diaspora Instituut Nederland (DIN), en de TABTO Group NV.
DIS-directeur Marciano Armaketo zegt in gesprek met de Communicatie Dienst Suriname (CDS), dat door middel van interactieve sessies de gedachtegangen van het eerste seminar zijn uitgewerkt in concrete actieplannen. “Het is belangrijk dat relevante actoren in de gelegenheid worden gesteld om een bijdrage te leveren aan het ontwikkelen van een visie en strategische roadmap voor het diasporabeleid van Suriname”, aldus de directeur.
Tien bouwstenen
De tien bouwstenen die na het eerste seminar in augustus 2023 waren aangedragen, zijn diepgaander besproken, zo schrijft de CDS. De DIS-directeur zegt dat er progressie wordt gemaakt, maar er is nog veel werk te doen. “Door gezamenlijk te werken kunnen we de impact van onze inspanningen vergroten en daadwerkelijke veranderingen op gang brengen. Het seminar heeft zowel de Surinaamse gemeenschap als de diaspora de mogelijkheid gegeven om inzichten en ervaringen uit te wisselen over de verdere ontwikkeling van Suriname.”
Hij stelt, dat elke Surinamer in hart en nieren, waar die zich ook ter wereld bevindt, een actieve bijdrage kan leveren om het land naar verdere hoogten te tillen.
Interesse
BIBIS-minister Albert Ramdin vond het een ‘succesvol’ seminar. Hij zei onder andere, dat dagelijks Surinamers die overal ter wereld wonen interesse tonen om de ontwikkeling te ondersteunen.
Het Diaspora Engagement Project heeft geleid tot de samenstelling van een diasporabeleids- en vijfjaren actieplan. Het is een samenwerking tussen het DIS en de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM).
Concreet plan
DIN-voorzitter John Brewster zegt, dat na het seminar een concreet plan moet worden uitgerold dat binnen drie maanden uitvoerbaar moet zijn. “We zijn eigenlijk 50 jaar te laat. Sinds de onafhankelijkheid hebben we niet serieus nagedacht over wat we met onze broeders en zusters die niet in Suriname wonen, gaan doen.” Hij is enorm blij dat de regering Santokhi het diasporabeleid heeft opgepakt.
Tot zover delen uit de tekst van een inhoudelijk weinig concreet nieuws bevattend persbericht van de Communicatie Dienst Suriname.
Gezellig samenzijn onder oude bekenden
Duidelijk is, dat het seminar niets heeft opgeleverd, dan slechts een gezellig samenzijn onder oude bekenden van elkaar, waarbij vooral werd gebabbeld, gebabbeld en gebabbeld over plannen, plannen en plannen en over voornemens, voornemens en voornemens. Zo zou ‘diepgaand’ zijn gesproken over ‘tien bouwstenen die na het eerste seminar in augustus 2023 waren aangedragen’, maar wat zijn die zogenaamde bouwstenen?
Progressie?
De DIS-directeur zegt, dat er progressie wordt gemaakt, maar dat nog veel werk te doen is. Waar die progressie uit zou bestaan is volstrekt onduidelijk. Is progressie slechts praten, weer praten en nogmaals praten? Grote diaspora-investeerders laten zich nog steeds niet zien of horen. Geen euro- of dollar-cent is voor zover bekend nog het land binnen gestroomd. Hier en daar worden wat projectjes gesteund, bijvoorbeeld op een paar scholen. Maar, dat kan toch niet de vorm zijn waarin het diaspora-beleid wordt gegoten?
De koffie zal smaken
Na het seminar moet een concreet plan worden uitgerold dat binnen drie maanden uitvoerbaar moet zijn, zo wordt gesteld. Maar, wat voor een plan, met welk doel? Al jaren wordt gesproken over plannen, dat is het enige concrete resultaat dat behaald is door alle bijeenkomsten, seminars, workshops, enzovoorts. Er is en wordt vooral veel gepraat en de koffie zal smaken.
Leuk en aardig
De opmerking van minister Ramdin, dat dagelijks Surinamers die overal ter wereld wonen interesse tonen ‘om de ontwikkeling te ondersteunen’, is een veelgehoord cliché de afgelopen jaren. Interesse tonen is leuk en aardig, maar waar blijven de door de regering oh zo verlangde diaspora investeringen??
PK
